Weblog 2024










Klik op de foto's om ze te vergroten, een tweede klik verkleint ze weer.



Onder de blauwe balken: onze teksten en foto's

In de gele balken: ontvangen reacties



 voorafgaand / januari 2024


Dit is ons 5e jaarlijkse weblog. We zijn begonnen met een terugblik over de jaren 2013-2019 en daarna hebben we wat uitgebreider verslag gedaan van onze kampeerbelevenissen in de coronaperiode 2020-2021. Vanaf 2022 hebben we voor elk jaar een nieuw weblog gemaakt. Het vorige seizoen was qua temperatuur goed om te doen, maar we hebben wél veel regen gehad. Hopelijk dit jaar minder. Bowie wordt in mei van dit jaar al 19, hetgeen behoorlijk oud is voor een raskat, maar bij leven en welzijn gaat hij ook dit seizoen weer met ons mee.



 Garderen (Gld), De Reebok / april, 3 nachten /       8-11ºC.


Maandag 15 april.  Het familie-onderonsje van vorig jaar is zo goed bevallen dat we het nog een keer hebben gedaan. We zijn dit seizoen dus weer samen met Wal z'n zus en zwager, Jeanne en Peter begonnen en hebben elkaar ontmoet in Garderen op de Veluwe. Wij zijn daar al eerder geweest, maar wél op een andere camping. Het weer was niet onze beste vriend deze keer. Na het zonnige en warme weekend had het KNMI op onze vertrekdag code geel afgegeven voor zware windstoten en hevige regenval. We zijn daarom extra vroeg vertrokken en waren, ondanks een file in Utrecht-Overvecht, toch al op onze bestemming vóórdat de ellende begon. De camping heeft een groot open veld en omdat er op dat moment maar 2 plaatsen bezet waren, mochten wij zelf een plek uitzoeken. Die hebben we gevonden naast het sanitairgebouw en met onze rug tegen een aarden wal, met daarbovenop nog een flinke heg. Dat was heel fijn, want daardoor stonden we in de luwte van de wind. Jeanne en Peter arriveerden ongeveer een kwartier later en parkeerden hun camper naast onze caravan. Van de wind hebben we dus weinig last gehad, maar van de regen des te meer. De ene na de andere heftige bui hebben we over ons heen gekregen, een aantal keer zat er ook hagel bij en één keer hebben we een bliksemflits gezien, gevolgd door een donderklap, waarvan de hele caravan stond te schudden. Het was ook erg koud, waardoor we bijna een hele gasfles leeg hebben gestookt. Vanwege het slechte weer hebben we geen luifel opgezet. Het voordeel daarvan is dat we minder werk hebben met opbouwen en afbreken. Het nadeel is dat we dan binnen veel minder ruimte overhouden dan we eigenlijk nodig hebben en we hebben voornamelijk binnen gezeten. 's Middags hebben we in onze caravan zitten kletsen en nieuwtjes uitgewisseld en 's avonds hebben we in hun camper een spelletje rummikup gedaan. Voor het avondeten hebben we de skottelbraai onder het afdak van het sanitairgebouw opgesteld en dat was wel erg handig, want buiten koken was ondoenlijk onder deze omstandigheden en binnen hadden we daar echt geen plaats voor.

Een opvallend detail over Bowie: Regen op het caravandak klinkt altijd zodanig hard, dat hij daar vaak angstig van werd. Deze keer leek hij nergens last van te hebben en sliep hij overal doorheen. Misschien is hij er nu eindelijk aan gewend geraakt, maar gezien zijn leeftijd is het ook mogelijk dat hij het gewoon niet meer zo goed hoort. Het zal wel een combinatie van beiden zijn, denken wij. 's Nachts was hij trouwens wel wat onrustig en heeft hij Lia toch regelmatig uit haar slaap gehouden.

Dinsdag 16 april.  Na het ontbijt hebben we eerst maar eens een lekkere douche genomen. Het gebouw heeft vloerverwarming en de douchekraan kan handmatig ingesteld worden qua temperatuur en hardheid van de straal. Omdat het ook vandaag weer voortdurend regende hebben we ons in de ochtend binnen bezig gehouden en Jeanne en Peter deden dat ook in hun eigen camper.
Na de lunch zijn Lia en ik in de auto gestapt voor een ritje van zo'n 25 km. naar Vaassen, waar we het kasteel Cannenburch hebben bezocht. Het landgoed rondom is ongeveer 24 ha. groot en kent wat waterpartijen, zoals een slotgracht en vijvers. Het meeste water kwam echter uit de hemel gevallen en daarom hebben we van de tuinen niet veel gezien. Het kasteel is bekend geworden door zijn beroemdste bewoner, een beruchte Gelderse legeraanvoerder met de naam Maarten van Rossem, die leefde van 1478 tot 1555 (dus niet te verwarren met de huidig bekende TV-knorrepot). Hij heeft het laten bouwen op de ruïne van een middeleeuws kasteel en na zijn dood bleef het kasteel nog ruim drie eeuwen in het bezit van zijn familie. Sinds 1951 is het toegankelijk voor het publiek en ingericht alsof er nog steeds adelijke bewoners in wonen. Het is ook zeer gewild als trouwlocatie en als decor voor evenementen.

Nadat wij een paar uur binnen hebben rondgelopen, hebben we in het restaurant "Bij Maarten in 't Koetshuis" nog een kop thee gedronken en zijn daarna terug gereden naar de camping. Voor het avondeten had Lia een macaronischotel gemaakt en daarna zijn we naar Jeanne en Peter gegaan, waar we 2 (voor ons) nieuwe spellen hebben gespeeld, eerst "keer op keer" en daarna "cubirds". Vooral het eerste spel vonden wij zo leuk, dat we het inmiddels zelf ook hebben aangeschaft. Na de spelletjes hebben we nog tot 23:30 uur gezellig zitten kletsen. Deze nacht is rustiger verlopen dan de vorige, vooral omdat Bowie ook rustiger was. Hij heeft een groot deel van de nacht bij "het vrouwtje" onder het dekbed gelegen.


Woensdag 17 april.  Het was zowaar droog vanmorgen. We zijn om 10:45 uur naar de Zandsculpturen/Beeldentuin gefietst. De sculpturen staan daar zowel binnen als buiten en dat is natuurlijk wel fijn als het regelmatig regent. De beeldentuin is voornamelijk buiten en daar zijn we dan ook begonnen zolang het nog droog was. De zandsculpturen hadden dit jaar als thema: Boeken, en daarmee bedoelt men dan o.a. literatuur, historische boeken, thrillers, romans, kinderboeken, sprookjes, stripboeken en natuurlijk ook de auteurs van dat alles. De tentoonstelling was, net als voorgaaande jaren, weer zeker de moeite waard. We hebben geluncht in het inpandige restaurant en hebben ook nog even in de souvenirwinkeltjes rondgelopen voordat we besloten om weer naar de camping terug te keren. Op dat moment waarschuwde de buien-alarm-app ons voor naderende heftige regen en daarom verliep ons vertrek nogal haastig. En dat haastige spoed zelden goed is, dat hebben we geweten, want Jeanne haakte tijdens het opstappen achter het frame van haar fiets, kwam daardoor ten val en kreeg het volle gewicht van die fiets over zich heen. We hebben haar omhoog moeten helpen, want lopen kon ze niet meer en fietsen ook niet. Daarom hebben we haar op een bankje onder een afdak neergezet en terwijl Peter bij haar bleef zijn Lia en ik in de stromende regen naar de camping gefietst, waarvandaan ik met onze bestelbus terug ben gereden om de pechvogels met hun fietsen op te halen.


De geplande spelletjesavond hebben we maar gecancelled want Jeanne had veel pijn. We hebben dan ook ieder in onze eigen caravan/camper de avond doorgebracht en allebei besloten, dat we een dag eerder naar huis zouden gaan. De lol was er wel van af en Jeanne moest ook nodig een dokter raadplegen.

Donderdag 18 april.  Zo gezegd, zo gedaan, vanmorgen zijn we rond 10:30 uur allebei huiswaarts gekeerd, zij naar Etten-Leur en wij naar Maarssen, waar wij onze caravan nog dezelfde dag weer bij de stalling af konden leveren. Van Jeanne hoorden we later op de dag, dat ze waarschijnlijk toch niets had gebroken, maar wel van alles had gekneusd en dat haar voet ongeveer 2x zo dik was geworden vanwege vochtophoping. Dat moet eerst wegtrekken voordat er verder onderzoek en behandeling mogelijk is.

Jeanne schreef op 22 april:   Leuk verslag van Garderen. Jammer dat het niet geworden is, wat we ervan gehoopt hadden. Ons fietstochtje richting Kootwijk bijvoorbeeld, jammer..... Maar, zoals gezegd, volgend jaar prikken we gewoon weer een midweekje, met de hoop op meer geluk.... 🙏 😉



 Maastricht (Lb), Appartement Suite105 / april, 3 nachten /    16-18ºC.


Donderdag 25 april. Vanwege de 70e verjaardag van Lia een uitje naar Maastricht, waarbij we de caravan even thuis hebben gelaten. Bowie is wél weer met ons mee geweest. Over het weer mochten we deze keer niet mopperen. Weliswaar hebben we de zon nauwelijks gezien, maar meer dan een spatje regen hebben we ook niet gehad. Het was over het algemeen grijs en droog. We zijn rond 12:30 uur thuis vertrokken. Onderweg was het erg druk met vooral veel vrachtverkeer en we arriveerden om 15:00 uur op de plaats van bestemming.
We zaten in een appartement boven het Grand Café de Gouverneur, vlak bij de Markt en het winkelcentrum Mosae Forum. Het Vrijthof, misschien wel het bekendste plein van Maastricht, ligt daarvandaan op ongeveer 700 meter afstand. De toegang tot de bovenverdieping vonden we achterin het terras, zodat we steeds tussen de tafeltjes door moesten lopen. Over het terras gesproken: Wat een ongelooflijke drukte, van het begin van de middag tot 's avonds laat was het er afgeladen vol. Gelukkig lag ons appartement aan de achterkant van het gebouw, zodat we geen geluidsoverlast hebben gehad. We hoefden bij aankomst niet in te checken, er lag een sleutel voor ons klaar in een sleutelkastje, waarvan we thuis al de openingscode hadden gekregen.
Achter de deur naar het appartement vonden we geen lift, maar dat wisten we al. Er was een trap met ongeveer 25 treden en boven moesten we nog 3 deuren openen om in onze ruimte te komen. Parkeren bij het appartement is niet mogelijk, we mochten wel even blijven staan om onze spullen uit te laden, maar daarna heb ik de auto naar een groot parkeerterrein (De Sphinx) gereden en ben te voet teruggekomen (+ 500m.).
Nadat we ons (en Bowie) hadden geïnstalleerd, zijn we eerst naar de Jumbo gewandeld, want we moesten nu zelf voor ons ontbijt zorgen en hadden dat niet van thuis meegebracht. 's Avonds hebben we gegeten bij Café Louis. Dat had ik gevonden toen ik terugkwam van het parkeerterrein. Het bleek het inpandige restaurant te zijn van hotel Monastère en het grote voordeel daarvan was, dat het er heerlijk rustig was. Het eten was er ook erg goed: een driegangenmenu met garnalenkroketjes, diamanthaas en lavacake met ijs. Na het diner hebben we nog wat TV gekeken en lagen al vroeg op bed.


Vrijdag 26 april. Vooral Lia had niet al te best geslapen vannacht. Ze had last van het felle licht van de ovenklok en ondanks dat we de ramen open hadden was het toch te warm. Misschien hadden we beter de airco aan kunnen zetten. Na het ontbijt hebben we gepoogd om te douchen, maar de douchegel was op. De beheerster heeft dat 's middags bijgevuld, maar kort daarna ontdekten we de oorzaak van dat euvel. De dispenser was lek. We zagen de druppels er gewoon uit vallen en op de douchevloer een plasje vormen. Dan maar wat improviseren met shampoo en zeep van de wastafeldispenser. Vanwege een regenbui hebben we de koffie op onze eigen kamer gedronken en nadat die bui voorbij was zijn we op weg gegaan voor een stadswandeling. Het was inmiddels 11:30 uur. Via de Markt en de Wilhelminabrug zijn we de Maas overgestoken en richting Station Maastricht gewandeld. Van daaruit door de Stationsstraat en de Wycker Brugstraat en via de St. Servaasbrug weer het water over. De twee straten tussen het station en de brug zouden de allure hebben van een Parijse boulevard, maar waar dat op gebaseerd is hebben wij toch niet echt kunnen ontdekken. Terug aan "onze" kant van de Maas zijn we rechtdoor naar het Vrijthof gewandeld. Daar was men al druk bezig met het opbouwen van tenten en podia voor de koningsdagviering. We hebben vandaag veelvuldig kinderkopjes/kasseien onder onze voeten gevoeld en mede daardoor viel het wandelen ons nogal tegen. We besloten daarom om de route wat in te korten en onderweg terug naar ons appartement meer terrasjes aan te doen. De lunch van vandaag bestond uit een broodje nieuwe haring van de viskraam op de weekmarkt en later nog een echte Limburgse appel/abrozenvlaai met slagroom op het terras van de Gouverneur. Die waren nogal maagvullend.

Vanavond hebben we gedineerd bij De la Bourse en dat hebben we gereserveerd via Social Deal. Je koopt dan a.h.w. een soort dinerbon voor een gereduceerde prijs. De menukeuze is wat beperkter, dan wanneer je vanaf de menukaart een keuze maakt, maar een driegangenmenu met een antipasti-plank voor 2 personen vooraf, zalm en ossenhaas als hoofdgerecht en als toetje een flensje en een brownie is niet verkeerd, toch...? We hoefden alleen de fles wijn nog af te rekenen. We hadden daar nog niet eerder gebruik van gemaakt, maar we vinden het wél handig en een stuk goedkoper, dan wanneer je bij het restaurant zelf reserveert.


Zaterdag 27 april. Koningsdag in Maastricht. Van tevoren veronderstelden wij dat de vrijmarkt op het marktplein zou zijn, maar achteraf gezien zou dat toch veel te klein zijn geweest. Er was wél een kleine brocantemarkt, die er schijnbaar elke zaterdag is. Voor de vrijmarkt moesten we in het stadspark zijn. Dat lag een stuk verderop en met de pijnlijke voeten van gisteren nog in onze herinnering, hebben we maar een taxi gepakt. Daar ter plekke vonden we naar schatting wel 1000 verkopers van 2e hands spul. We hebben waarschijnlijk niet alles gezien, sommigen stonden/zaten ook op wat minder bereikbare plekken, maar het was gewoon veel te groot en te druk. We waren vooral op zoek naar specifieke boeken, maar daarvan hebben we er maar twee gevonden. Na koffie/thee op een terrasje hebben we toch weer besloten om te voet terug te keren. Het heeft een beetje geregend, veel stelde het niet voor. We hebben in ons eigen appartement geluncht en zijn daarna weer de straat op gegaan. Beetje winkelen, nog een terrasje en daarna naar het Vrijthof. Daar was het erg druk en op dat moment werd de muziek verzorgd door een DJ, maar er stonden ook instrumenten klaar op een podium, dus er zal ook wel live-muziek op het programma hebben gestaan. Daar hebben wij echter niet op gewacht. We zijn teruggegaan naar onze kamer, hebben daar een wijntje gedronken en alvast de eerste koffer weer ingepakt.

Omdat Café Louis ons de eerste avond zo goed was bevallen, zijn we daar vanavond nog een keer heen gegaan en hebben allebei een pan mosselen (Moules-Frites) gegeten. Daarna zijn we weer teruggekeerd in het appartement en hebben daar nog wat TV gekeken, voordat we weer op tijd op bed lagen.


Zondag 28 april. Vanochtend waren we al vroeg op. Na het ontbijt hebben we de rest van onze spulletjes ingepakt en is Lia met de bagage en Bowie beneden op het terras gaan zitten (het was nog niet open), terwijl ik de auto ben gaan halen. Parkeerkosten voor 3 dagen: € 48,00. Om 9:00 uur zijn we vertrokken en het was een stuk rustiger op de weg, dan afgelopen donderdag. Verder valt er over de thuisreis niet veel meer te vertellen. We waren rond 11:30 uur thuis. Een stappenteller op Lia's telefoon kwam tot 22.000 stappen gedurende de afgelopen dagen.

Riek schreef op 4 mei:   Leuk verslag weer, dank jullie wel dat ik een beetje mee heb mogen genieten, groetjes, Riek



 Agelo/Ootmarsum (Ov), Erve Wiegink / juni, 4 nachten /      12-18ºC.


Zaterdag 8 juni. Rond 11:00 zijn we thuis vertrokken, in de buurt van Markelo hebben we even gepauzeerd voor koffie en een lunchhapje en rond 13:30 zijn we op de camping gearriveerd. Agelo is een buurtschap met iets meer dan 600 inwoners, dat tegen Ootmarsum aan ligt. De op de camping aan ons toegewezen plek is niet heel groot en uitzicht hebben we nauwelijks, we kunnen bijna bij onze zij- en overburen op tafel kijken wat de pot schaft. Er is ook herrie van een verkeersweg, die vlak naast de camping ligt. Dat hebben we wel eens beter meegemaakt, alhoewel het verder geen verkeerde camping is. Het weer werkte ook niet mee. Er stond een harde koude wind en de hele middag hing de regendreiging boven onze hoofden. Gelukkig is die regen uiteindelijk pas 's avonds gekomen, zodat we droog hebben kunnen opbouwen en zelfs nog konden barbecueën. Daarna moesten we noodgedwongen wel naar binnen, want het werd nat en koud.


Zondag 9 juni. Het is vandaag droog gebleven. Weliswaar was er weer veel wind en bewolking, maar de zon liet zich ook vaak zien en was vrij warm. Op de bewolkte momenten echter kreeg de koude wind de overhand en zakte de temperatuur flink, hetgeen aan een van onze buren de uitspraak ontlokte: Het is vandaag vest-aan-vest-uit-weer. Wij hadden dan ook onze jassen aan toen we naar het Openluchtmuseum van Ootmarsum fietsten. Dat ligt maar op een paar kilometer afstand van de camping. Het museum heeft een goed aangegeven looproute die de bezoekers langs 24 bezienswaardigheden leidt en een audiotour die daar tekst en uitleg bij geeft. Voor ons als museumkaart-bezitters was de toegang gratis.
In een van de boerderijgebouwen van het museum stond een kunstkoe met dus ook een kunstuier en kunstspenen. Daarnaast een melkkrukje en een bordje met de tekst: "Wie melkt mij?". De ruimte rondom dat krukje was vrij klein, maar ik (Wal) wilde toch even proberen wat er zou gebeuren. Op het moment dat ik ging zitten, kantelde het krukje achterover, waardoor ik met mijn rug tegen een ander apparaat aan viel. Gelukkig liep het goed af, ik heb er geen pijntjes aan overgehouden, maar het spreekwoord "Een ongelukje zit in een klein hoekje" was hier letterlijk van toepassing.

Als lunch hebben we bij Gasterij Oatmössche (naast het museum) een heerlijke zalm/gamba salade verorberd.
Daarna zijn we het stadje ingelopen: Fleurige straatjes, mooie gebouwen en gevels, galerieën en kunstwinkels en ook veel beelden. Bij de 3e en 4e foto hieronder hoort een verhaal. Het zijn de zgn. poaskearls, 8 ongehuwde mannen van 20-24 jaar, met beige regenjassen, zwarte broeken en hoeden. Zij bereiden de paasvuren voor en lopen op eerste paasdag al zingend door de straten, terwijl ze hand in hand steeds meer mensen met zich meetrekken. Nadat we tenslotte de Simon en Judas kerk van binnen hebben bekeken zijn we weer naar de camping gefietst en konden daar nog een tijd buiten zitten en Bowie "uitlaten". Voor het avondeten hebben we een voor ons traditioneel kipgerecht op de skottelbraai bereid, maar dat hebben we binnen gegeten, omdat het te koud werd.



Maandag 10 juni. Sinds 08:30 uur regende het gestaag en pas vanaf 18:00 uur is het af en toe even droog geweest. Hoe dat er dan uit ziet vanuit de caravan? Zie de foto hiernaast. Het was ook bijzonder koud: 12-14 graden is misschien in maart of begin april wel normaal, maar halverwege juni verwacht je toch bijna het dubbele. Wij hebben dan ook voornamelijk binnen in de caravan doorgebracht en hebben het grootste deel van de dag zelfs de kachel aan gehad. We lezen dan maar een boek, spelen een spelletje en werken o.a. aan dit weblog. Ondertussen hopen we dat het beter wordt, want anders waren we thuis beter af geweest.


Dinsdag 11 juni. Het weer was vandaag iets beter dan gisteren, d.w.z.: het regende niet meer continue. Aan het plaatje links (van Buien-Alarm) is echter wel te zien dat het zeker niet droog was. De ene na de andere bui kwam over ons heen, telkens weer afgewisseld door korte perioden waarop de zon zich liet zien. Helaas waren die droge periodes steeds veel te kort om iets buiten te ondernemen, dus ook vandaag hebben we vrijwel de hele dag binnen gezeten. We hebben ons zelfs af zitten vragen of we kamperen nog wel zo leuk vinden....
Tegen het eind van de middag werd het uiteindelijk toch iets droger, waardoor wij snel de buiten-inventaris op hebben kunnen ruimen. Vanavond zijn we uit wezen eten bij Gasterij Oatmössche, waar we eerder al geluncht hadden. Ook het diner is er uitstekend, we hebben er Seafood Symphonie gegeten, diverse vissoorten in een kreeftensaus en een Pecan Toffee Merengue als toetje. Beide gerechten kunnen we iedereen aanbevelen, het restaurant zelf ook trouwens. Voor morgenochtend hebben we verse broodjes besteld bij de campingreceptie en na het ontbijt vertrekken we uit Ootmarsum. We gaan echter niet naar huis, maar direct door naar camping Prinsenhof in Odijk.


 Odijk (Ut), Prinsenhof / juni, 2 nachten /    14-18ºC.


Woensdag 12 juni. Vanmorgen hebben we de rest van onze spulletjes droog "binnen" gekregen en zijn rond 10:00 uur vertrokken. Onderweg zijn we gestopt bij een tankstation aan de A12 voor koffie en een broodje en zijn om 13:00 uur op camping Prinsenhof gearriveerd. Er was veel vrachtverkeer op de weg en er zijn ook voortdurend buien gevallen. Op deze camping hebben we in ieder geval een grotere plek en, alhoewel niet direct naast onze caravan, aan het eind van ons veld een doorkijk over weilanden en bomen. Het is niet echt een bijzonder mooie camping, maar ze hebben wel mooi (vrijwel nieuw) sanitair. Jammer alleen dat het zo ver van de kampeervelden vandaan ligt. Ik (Wal) heb 130 stappen geteld vanaf het sanitairgebouw tot aan onze standplaats en dan staan wij nog niet eens achteraan het veld. Langs een tussendoor-paadje hebben we een aantal grappige beeldjes met een enigszins haloween-achtig karakter ontdekt (foto's hieronder).
Het opbouwen van onze uitrusting duurde ongeveer 1,5 uur. In die tijd hebben we nog een paar buien over ons heen gekregen, maar in de loop van de middag is het uiteindelijk toch droog geworden en gebleven. We hebben echter niet veel meer ondernomen, want zo'n reisdag is best wel vermoeiend. Het avondeten hebben we op de skottelbraai bereid en na het gebuik hebben we die direct op zijn plek opgeborgen, want die hebben we deze week niet meer nodig.


Donderdag 13 juni. Vanmorgen werden we wakker met een strak blauwe lucht en een stralende zon. Dat duurde echter niet lang, want al snel kreeg de bewolking de overhand en hebben we de zon niet meer gezien. Het is wél droog gebleven. Vandaag hebben we in totaal +40 km. gefietst. De door de camping als "kastelenroute" aangeduide weg leidde ons op de heenweg, via Werkhoven en Cothen naar het pittoreske Wijk bij Duurstede, waar we tijdens de koffiepauze op een terrasje werden verrast met live-muziek. Op de terugweg door het groene landschap ten noorden van de provinciale weg hebben we drie kastelen gezien: het witte Sandenburg (foto), Sterkenburg (geen mooi kasteel) en Beverweerd (te ver weg voor een goede foto). Kastelen liggen over het algemeen niet vlak naast de weg, maar achter bomenrijen en/of aan het eind van lange oprijlanen. Wél direct langs de weg zijn we diverse kersenstalletjes tegengekomen, want juni/juli in de Kromme Rijnstreek en kersenteelt zijn haast synoniemen van elkaar en wij konden dan ook de verleiding niet weerstaan om daar een pondje van mee te nemen. Voor het avondeten zijn we neergestreken bij het Wapen van Odijk, waar het driegangenmenu van garnalen, varkensmedaillons in roomsaus en sorbet zeker onze goedkeuring kon wegdragen.

Morgen (vrijdag) moesten wij volgens planning even naar huis vanwege een afspraak die we niet konden verzetten, maar daarna zouden we weer terugkeren naar de camping. Vanwege de weersverwachting voor het a.s. weekend (wéér veel regen met onweer en wind) hebben we nu besloten om de caravan maar meteen mee te nemen en niet meer terug te komen. We hebben het even helemaal gehad met het Nederlandse weer en verwachten dat de caravan niet heel snel weer de stalling uit zal komen.


Vrijdag 14 juni. Na het ontbijt zijn we direct begonnen met het afbreken. Vooral de luifel dient bij voorkeur droog ingedraaid te worden, want thuis hebben we onvoldoende ruimte om hem verder te laten drogen en voor lange tijd nat opbergen is erg slecht voor het doek. Nog tijdens de laatste loodjes begon het alweer te miezeren en tijdens onze toch niet al te lange weg naar huis hebben we ook weer in de regen gereden. Thuis aangekomen bleek ons favoriete parkeerplekje nog vrij te zijn en dat is prettig voor het uitladen en opbergen van de spulletjes die niet in de caravan achter kunnen blijven. Op het moment dat ik dit schrijf is het al zaterdag, staat de caravan weer in de stalling en hebben we ook weer een paar plensbuien gehad, terwijl het de hele dag al hard waait. We zijn dan ook blij dat we weer thuis zijn.


 Putten (Gld), Bungalows Auerhaan 17 / juli, 5 nachten /        22-28ºC.


Maandag 8 juli. Omdat onze eerdere vakanties van dit jaar zoveel regen hadden gebracht en de vooruitzichten nog steeds maar niet veel beter willen worden, hebben we besloten om de caravan een keer thuis te laten en een huisje te huren via Airbnb. We mochten daar vandaag pas om 15:00 uur inchecken en met maar 58 km. van huis af, konden we eerst nog rustig thuis lunchen voordat we op weg gingen. Een klein uur hebben we er over gedaan, het was erg druk op de weg. Bij aankomst bleek het niet mee te vallen om onze bus achter het toegangshek te manoeuvreren, want zowel de ingang als de parkeerruimte daarachter waren duidelijk bedoeld voor een veel kleiner model auto dan die waar wij mee gekomen zijn. Uiteindelijk is het gelukt, maar hoe we er dan a.s. zaterdag weer uit kunnen komen, dat blijft nog even spannend. Het is een houten huis dat vooral aan de buitenkant hier en daar wel tekenen van gebruik vertoont, maar binnen ziet het er goed uit. Het heeft 2 slaapkamers, een badkamer met inloopdouche en een complete keuken met o.a. een vaatwasser, een oven en een magnetron. Buiten hebben we een leuk uitzicht over een dierenweide met schapen, bokjes en sierkippen (waarvan één kuikentje), hetgeen Bowie ook heel erg interessant vond. Verder hebben we een overdekt gemeubileerd terras én een schuur waar onze fietsen veilig gestald kunnen worden. Bij binnenkomst troffen we, naast de gebruikelijke faciliteiten ook koffiecups, thee, chocolaatjes en een flesje rosé aan, met de complimenten van de verhuurder. Leuk allemaal.



We hebben vandaag nog niet veel ondernomen. Voordat we al onze spulletjes een plekje hadden gegeven was het al tijd voor een aperitief, daarna hebben we gebarbecued en 's avonds TV gekeken en dit weblog bijgewerkt. We hebben wel al een paar foto's gemaakt van onze directe omgeving en daaruit blijkt, dat het vandaag een droge dag was. Die nemen ze ons in ieder geval niet meer af.

Dinsdag 9 juli. We zijn vandaag naar het Landgoed Schovenhorst gefietst. Daar hebben we eerst door een Arboretum (bomentuin) gewandeld en ontdekten daar o.a. een boom die precies tussen twee stammen van een andere boom is gevallen, waardoor die zijn val heeft afgestopt.
Daarna hebben we geluncht bij de Brasserie Schovenhorst, een heerlijk vistrio met zalm, tonijn en makreel. Na de lunch hebben we het museum De Tien Malen bezocht, dat ook op het terrein van het landgoed ligt. In dat museum zagen we opgegraven Puttense oudheden uit de prehistorie, maar ook allerlei Puttense klederdrachten en prullaria uit de tweede wereldoorlog t/m de jaren '50. Er was ook een tentoonstelling van oude fietsen, waaronder een die door koningin Juliana gebruikt zou zijn. Als laatste fiets stond er ook een splinternieuwe e-bike van Gazelle (niet de mijne / Wal), maar dat was meer voor het vergelijk met de oude meuk.


Na het bezoek aan het landgoed hebben we op de terugweg gezocht naar Het zwaartepunt van Nederland. Het was een heerlijke -koele- fietsroute door de bossen, maar wel over geasfalteerde fietspaden. Het gezochte punt hebben we echter niet gevonden. Op die plek ligt een steen met een ring waarvan berekend is, dat als je Nederland aan die ring zou kunnen optillen, dat het land dan precies in evenwicht blijft hangen. Helaas is het niet bewegwijzerd en het schijnt ook aan een achteraf-zandpaadje te liggen. Wij hebben het nog aan een voorbijfietsende postbode gevraagd, maar die beaamde dat het vrijwel onvindbaar is, tenzij je precies weet hoe je moet rijden. Toch raar, want het staat wel in toeristische boekjes over Putten, dus waarom dan niet een bordje met een richtingaanwijzing? De foto's van het punt zijn dan ook niet van ons, maar van het internet.
Dan maar terug naar het huisje, zodat Bowie ook nog even naar buiten kan, want dat zou hij het liefst de hele dag doen. Rondjes lopen, kijken, snuffelen en vooral onder de kraan hangen om te drinken.  Vanavond hebben we gegeten bij Grand Cafe de Kern. Dat ligt op loopafstand, zodat we ook weer op tijd terug konden zijn voordat het aangekondigde noodweer losbarstte. Het was meer een camping-cafe dan een restaurant. We hebben er een schnitzel met frites gegeten. Simpel, maar toch ook wel lekker en we waren op tijd klaar om nog droog thuis te komen. Wat het noodweer betreft: Net als in de rest van Nederland is ook hier heel veel regen gevallen, maar met het onweer, de hagel en de windstoten is het reuze meegevallen.


Riek schreef op 10 juli:   Grappig dat zwaartepunt van Nederland. Jammer dat jullie dat niet hebben gevonden. Aan de andere kant... indien jullie het wél hadden gevonden en Nederland even hadden opgetild... En veronderstel dan dat het toch niet precies op die plek was... dan zouden we allemaal een stukje opgeschoven zijn!!



Woensdag 10 juli. Het plan was eigenlijk om vandaag naar de weekmarkt in Putten te gaan, maar de hele ochtend was het een komen en gaan van buien en dat ging nog tot na het middaguur door. Dan maar "thuis" lunchen en daarna naar Putten. De markt hebben we dus gemist, maar we hebben wél wat van het dorp gezien en ook een kringloopwinkel bezocht waar we een paar spannende boeken op de kop hebben getikt. Er bleven echter maar dreigende wolken over komen en we zijn daarna dan ook maar snel teruggefietst. Vanmiddag was er consternatie (een lichte paniek zelfs). Bowie liep buiten en we houden hem dan altijd wel goed in de gaten, maar nu was hij op het ene moment nog in beeld en amper 10 seconden later verdwenen. Hoe hij door de afrastering door heeft kunnen komen, dat weten we nog steeds niet, maar uiteindelijk hebben we hem aan het eind van het straatje teruggevonden. Die komt voorlopig niet meer zonder tuigje buiten, want we zijn toch flink geschrokken. 's Avonds stond, net als bij veel Nederlanders, de TV op het voetballen. Helaas verloren...


Donderdag 11 juli. Het is de hele dag droog geweest, alhoewel we toch veel donkere wolken over hebben zien drijven. Tussendoor heeft de zon echter ook regelmatig geschenen, dus al met al was het een mooie dag. We hebben een fietstocht gemaakt, gedeeltelijk langs akkers en weilanden, maar voor het grootste gedeelte door dichte bossen en over smalle en vaak onverharde wegen en fietspaden. We hebben onderweg geen foto's gemaakt, we waren te druk bezig met overeind te blijven en met het spotten van wild. Daarvan hebben we niets gezien, geen herten of reeën, zelfs geen eekhoortje (jammer), maar ook geen wilde zwijnen of wolven (gelukkig).

Nadat we vanavond nog op en neer naar Restaurant De Waag zijn gefietst, is de dagteller uiteindelijk gestopt op 40km. We hebben genoten van een heel erg goed driegangenmenu met proeverijen als voor- en nagerecht en met biefstuk en zeebaars als hoofdgerecht.


Vrijdag 12 juli. Afgelopen maandag hadden wij al onze twijfels of wij weer gemakkelijk van het terrein af konden rijden. En zoals al verwacht, ging het van 3 cm achteruit, wielen draaien (oeps..., te ver), weer terug 2 cm naar voren, weer wielen draaien 3 cm naar achteren enz...., ondertussen rekening houdend met de bocht en de smalle poort waar ik voorbij moest en met de biels van zo'n 15 cm hoog waar ik bij voorkeur niet met de banden tegenaan moest schuren. Dan stond er ook nog een een boompje net voorbij de poort en het uitstekende dak van een afval-schuurtje dat ik dreigde te raken. Ondertussen was het al begonnen met regenen, dus Lia stond van onder de paraplu vandaan aanwijzingen te geven. Eindelijk na ongeveer 25 minuten kon ik recht achteruit rijden en de auto keren. Daarna weer terug achteruit zodat hij tussen de poortdoorgang kwam te staan, want we moeten hem wel weer laden en ons huisje heeft geen eigen parkeerplaats buiten de poort. Het was een heel gedoe.
De regen, die hier rond 09:30 uur begon, heeft tot ongeveer 18:30 uur geduurd en wij hebben in dubio gestaan over onze dagbesteding. Doen we een museum of blijven we gewoon "thuis". We hebben voor het laatste gekozen, zodoende konden we alvast beginnen met onze spulletjes weer bij elkaar te zoeken en daarnaast weten wij ons toch ook binnenshuis altijd wel bezig te houden. Dit was al de 5e bestemming, die wij voor 4 of 5 dagen hebben bezocht en nog geen enkele keer zijn wij die dagen geheel droog doorgekomen. Zal het überhaupt nog een keer lukken deze zomer...??


Zaterdag 13 juli. We zijn heel erg geschrokken op deze laatste dag van ons verblijf in Putten. De hele huiskamer lag vanochtend vol met overgeefsel en waterdunne diarree van Bowie en het beestje zelf zat als een zielig hoopje ellende in een hoekje. Steeds als hij ging lopen, dan liet hij weer een heel spoor achter, want het liep er gewoon uit alsof er een kraantje werd opengezet. Het heeft ons nogal wat tijd en moeite gekost om het allemaal op te ruimen en het huisje acceptabel achter te laten. Direct daarna zijn we vertrokken en vanuit de auto hebben we de dierenarts gebeld, die was er natuurlijk niet in het weekend en zodoende zijn we uitgeweken naar de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren op de Uithof in Utrecht. Daar hebben ze hem bekeken, bevoeld en beluisterd en zijn uiteindelijk tot de conclusie gekomen, dat hem toch niets ernstigs mankeert, maar dat hij waarschijnlijk iets verkeerds heeft gegeten of gedronken. Het enige dat wij daarbij kunnen bedenken is dat hij water heeft gedronken uit de afvoerpijp van de dakgoot. Dat is weliswaar maar regenwater, maar die goot leek in geen jaren schoongemaakt, dus de kans dat daar een hoop verontreiniging in zit is groot. Ook in de behandelkamer van de kliniek heeft hij nog flink wat overgeefsel en ook een beetje dunne poep achtergelaten. Daarna heeft hij een voor hem onaangename injectie gehad en we hebben ook een pil meegekregen om hem zelf nog toe te dienen. Tenslotte mochten we een flink bedrag aftikken en hem weer mee naar huis nemen. (dat wél gelukkig, wij vreesden al bijna het ergste). De rest van de dag leek het wel iets beter met hem te gaan. Hij heeft in ieder geval niet meer overgegeven of dun gepoept. Hij heeft echter nog maar heel weinig gegeten en hij gedraagt zich niet zoals we van hem gewend zijn. Woensdag hebben we een afspraak bij onze eigen dierenarts en in de tussentijd houden we hem maar goed in de gaten en hopen dat hij verder opknapt.


Jeanne schreef op 17 juli:   Het zit ook bij jullie allemaal niet mee hè... Dan ben je een keer níet met de caravan, en dan gaat nóg niet alles zoals je zou willen. En dan die zieke Bowie nog, arm beestje... Maar blijven hopen op betere tijden, met stabiel zomerweer, wij wachten er óók met smart op 😉

Met Bowie gaat het inmiddels weer goed. Wat het weer betreft: Voorlopig blijft het dweilen met de kraan open. ☔

 Dokkum (Fr), Harddraverspark / juli-augustus, 5 nachten /      19-29ºC.


Dinsdag 30 juli. We hadden de moed al bijna opgegeven, maar omdat het KNMI eindelijk langer dan 1 dag mooi weer heeft beloofd, hebben we de caravan weer van stal gehaald. Bowie is inmiddels ook weer opgeknapt en we zijn vanmorgen dan ook vol goede moed op weg naar Friesland gegaan, bestemming Dokkum.
We zijn rond 10:30 uur vertrokken voor 195 km. en met twee stops onderweg zijn we om 13:45 uur op de camping aangekomen. Het was even puzzelen, hoe we de caravan op de standplaats moesten zetten, de auto moest er immers bij én we wilden ook wel voldoende, vooral schaduwrijke, leefruimte overhouden. Het was eigenlijk veel te warm om te werken en we hebben er dan ook een hele tijd over gedaan voordat alles op zijn plek stond. Maar het is gelukt. Na de borrel hebben we de barbecue aangestoken. De hitte van vanmiddag heeft zich niet voortgezet in een zwoele avond. Rond 22:00 uur zijn we naar binnen gegaan, omdat het sterk af begon te koelen.
De camping ligt bijna op loopafstand van het centrum van Dokkum en dat is wel fijn natuurlijk. Het feit dat de auto op de standplaats mag staan vinden wij persoonlijk niet verkeerd, alhoewel dat ook een keerzijde heeft. Er wordt dan immers ook meer gereden over de camping en dat gaat vaak veel te hard. Ondanks dat het toch niet de goedkoopste camping is, hebben ze wel erg weinig douches, waarvoor ze ook nog meer geld vragen dan de meeste andere campings. Ook de WIFI is vrij zwak, waardoor we regelmatig geen verbinding hebben.


Woensdag 31 juli. Ook vandaag was het weer een warme dag en we hebben de binnenstad van Dokkum verkend. Wat je daar vooral veel tegenkomt is water, bruggen, boten en groen, maar ook saaie en fraaie gevels en ... grafstenen.

Als eerste wilden wij de Bonifatiuskapel bezoeken, die in een fraaie tuin ligt. De tuin is altijd open, maar de kapel was eigenlijk gesloten. Een vrijwilliger (de tuinman) die op dat moment daar aan het werk was, had echter de sleutel en hij liet mondjesmaat toch bezoekers binnen en ons dus ook. Rondom een altaar staan er in een cirkel zoveel banken dat er volgens de vrijwilliger 2000 mensen in kunnen. Tuin en Kapel zijn in de vorige eeuw aangelegd op initiatief van Titus Brandsma, een heilig verklaarde priester en oorlogsheld. Zijn beeld staat ook in de tuin en hieronder op de laatste foto.

Om bij de kapel te komen, moesten we een ophaalbrug passeren, die volgens ons vaker open is dan dicht, want we hebben daar inmiddels al 3x voor moeten wachten. Wat een ongelooflijke drukte op het water! Ons volgende doel was de IJsfontein, die onderdeel is van 11 fonteinen in 11 Friese steden. Vorig jaar hebben we de fontein in Sneek gezien en nu dan deze in Dokkum. De koperen fontein wordt kunstmatig gekoeld, waardoor het water dat er uit stroomt ijskoud is. Bij minder warm weer dan vandaag slaat hij zelfs wit uit van het ijs. Omdat we die koelere omstandigheid nu niet konden bekijken, hebben we de laatste foto hiernaast van het internet gedownload. Hij is gemaakt in mei 2019.
Geluncht hebben we op het terras aan het water van hotel/restaurant 't Raedhûs dat bij het keerpunt van de elfstedentocht ligt. Grappig detail op dat punt is het bankje in de vorm van een Friese doorloopschaats op de laatste foto links. Na de lunch en een bezoek aan de weekmarkt hebben we onze fietsen weer opgezocht en zijn we teruggekeerd naar de camping. Omdat het ook vandaag weer erg warm was, hebben we ons verder in de schaduw van onze caravan en luifel beziggehouden. Vanavond hebben we een zalmgerecht van de skottelbraai gegeten. Net als gisteren koelde het ook vanavond weer snel af. We zijn rond 20:00 uur al naar binnen gegaan.

Donderdag 1 augustus. De dag begon nog vrij zonnig, maar er was al vroeg sprake van een frisse wind. Gaandeweg verschool de zon zich steeds vaker achter een wolkendek en ging het harder waaien. Het is wél droog gebleven, maar de temperatuur zakte uiteindelijk terug naar 19ºC. We hebben vandaag een fietstocht gemaakt ten westen en zuiden van Dokkum. Eerst langs de Dokkumer Ee naar Birdaard (Burdaard), van daaruit naar het zuiden in de richting van Moleneind (Mûnein) en Veenwouden (Feanwâlden). Zover zijn we echter niet gekomen, want het eentonige landschap (water en koeien) én het geploeter tegen de steeds straffer waaiende wind ging ons dermate tegenstaan, dat we halverwege besloten hebben om een heel stuk over te slaan en via Rinsumageest en Damwoude (Damwâld) naar Dokkum terug te keren. Ondanks die ingekorte route hebben we toch nog 30 km. gereden en waren bij "thuiskomst" best wel moe. Na het aperitief hebben we saté gebakken op de skottelbraai, die we met aardappelen en sla binnen hebben gegeten omdat het buiten al snel te koud werd.

Vrijdag 2 augustus. Het was weer een mooie, meestal zonnige dag. Nadat we op de camping koffie hadden gedronken, hebben we het Bonifatius- en Dokkummuseum bezocht. Beide musea zitten in hetzelfde gebouw, waar ook het V.V.V. kantoor is ondergebracht. De rondwandeling begint er met een beeld- en geluid voorstelling over het leven en de dood van Bonifatius, daarna gaat het verder over de geschiedenis van de stad Dokkum, met veel fotomateriaal, schilderijen, klederdrachten, aardewerk en kunstvoorwerpen uit inmiddels opgeheven abdijen, maar ook opgegraven gebruiksvoorwerpen vanaf de vroege middeleeuwen.

Na de lunch bij onze eigen caravan, zijn we weer richting stad gegaan om over de stadswallen langs de zgn. bastions te fietsen. Vroeger waren dat verdedigingsbolwerken, nu vooral mooie uitzichtpunten.
Het was vandaag toevallig jaarmarkt in Dokkum. Dat is altijd een gezellig drukke aangelegenheid en wij houden sowieso wel van markten, dus dit konden we niet aan ons voorbij laten gaan. We hebben er een hele tijd rondgelopen, maar uiteindelijk alleen maar 5 windmobielen gekocht, die nu thuis in Maarssen onder ons afdak hangen en bewegen.
We zijn ook nog bij de Grote- of St. Martinuskerk binnengelopen. We vonden het niet een heel erg mooie kerk, maar hebben er toch een paar foto's gemaakt. Na onszelf getrakteerd te hebben op een softijsje, zijn we naar de camping teruggekeerd. Vanavond hebben we zeeuwse mosselen gegeten bij het Grand Café De Waegh en daarna hebben we de rest van de avond weer "thuis" doorgebracht. Elke avond om exact 21:50 uur horen wij de koperen klokken van het stadhuis beieren. Een traditie die al uit de middeleeuwen stamt om mensen die zich buiten de stad bevonden erop te attenderen dat om 22:00 uur de poorten gesloten zouden worden en dat zij zich moesten haasten om op tijd "binnen" te komen.

Zaterdag 3 augustus. Vanochtend hebben we kringloopwinkel De Wissel bezocht, aan de andere kant van Dokkum maar toch niet heel erg ver. Dat bevestigde ons idee, dat Dokkum eigenlijk vrij klein is. Alhoewel het officieel een stad is en ook de allure van een stad heeft, is het toch niet groter dan een dorp, waar je in een vloek en een zucht doorheen bent. We hebben twee boeken van onze lijstjes gevonden in de kringloop en op de terugweg naar de camping zijn we alleen nog even bij de warme bakker gestopt om broodjes voor morgen te kopen. Het was immers "opruimdag" vandaag, omdat we morgen weer naar huis gaan. Tussen het opruimen door hebben we wat mogelijkheden onderzocht voor volgende week, maar omdat het hoogseizoen is en er nog meer mooie dagen in het verschiet liggen, zijn vrijwel alle campings vol. We hebben dan maar besloten om volgende week thuis te blijven, misschien de week daarna nog....  Voor vandaag was het mooie weer in ieder geval afgelopen, want het begon met een windje, daarna bewolking en de weer-apps Buienradar en Buienalarm gaven allebei aan, dat er regen in aantocht was. Ze waren echter niet duidelijk over hoe laat dat dan zou gaan gebeuren. Gelukkig hadden we vóór het avondeten al zo goed als alles binnen, want we waren rond 19:00 uur nog aan het afwassen toen de nattigheid begon. De rest van de avond is het buiig gebleven.

Zondag 4 augustus. De zon scheen weer in Dokkum, maar het was nog wel ontzettend vochtig. We waren al vroeg op en konden dan ook al om 09:30 uur vertrekken. Na een rustige thuisreis met een tussenstop in Lelystad, zijn we rond 12:30 uur in Maarssen aangekomen. Daarna zijn we nog tot ver in de middag bezig geweest met opruimen. De caravan staat inmiddels weer in de stalling.


 Almere (Fl), Waterhout / augustus, 3 nachten /        20-24ºC.


Zondag 18 augustus. We zijn al eerder op Waterhout geweest, maar dat was in de tijd dat de camping nog bij het Weerwater lag. Doordat zij daar plaats moesten maken voor de Floriade van 2022, zijn ze gedwongen verhuisd naar de Noorderplassen en zo is het dan voor ons tóch een nieuwe camping. We zijn dan ook heel benieuwd.
Iets na 14:00 uur zijn we aangekomen en het valt allemaal nogal tegen. Allereerst is de aanrijroute een paar kilometer lange smalle weg waar je elkaar amper kunt passeren zonder de berm in te rijden. Dat is de camping natuurlijk niet aan te rekenen, maar het is toch vervelend, met een caravan achter je auto. De camping is véél groter geworden, dan de oude ooit is geweest en wij houden eigenlijk niet zo van grote campings. De kampeervelden zien er niet goed uit: veel onkruid en kale plekken. Het beloofde uitzicht op het water wordt door de begroeiing en door (nog in aanbouw zijnde) huurhuisjes weer teniet gedaan. De WIFI tenslotte is waardeloos. Bij de receptie wordt het afgedaan alsof er op zondag teveel naar sport wordt gekeken, maar de realiteit is volgens ons dan, dat de capaciteit gewoon te klein is voor zo'n grote camping. Het bereik is ook onvoldoende, want op de plaats naast ons werkt het nog net wél en bij ons valt om de haverklap het signaal weg. Het sanitair van de camping ziet er goed uit en de brasserie is ook niet verkeerd. We hebben er vanavond een schnitzel gegeten. We kunnen merken dat de zomer op een eindje loopt, want het koelt 's avonds al snel af. We zijn rond 20:30 uur al naar binnen gegaan. Daar hebben we fietsroutes voor de komende dagen uitgestippeld, het weblog bijgewerkt en een paar spelletjes gespeeld.

Wij kunnen het dan allemaal wel net iets minder vinden, Bowie vindt het altijd heerlijk op de camping. Binnen of buiten dat maakt hem niet zoveel uit. Hij maakt graag met een van ons een ommetje, maar dat doet hij óók graag alléén en dat vinden wij dan weer niet goed. Daarom loopt hij buiten meestal aan een lijntje waarmee hij zich voortdurend rondom luifelstaanders en stoel- en tafelpoten vastdraait. Het blijft een handenbindertje, maar dat is ook wel weer leuk. Hij was niet het enige beestje op de camping, veel kampeerders hebben honden bij zich en bij een Duitse camper liep ook een langharige kat aan de lijn. Twee bokjes en wat kippen zaten achter het gaas, maar wat vooral opviel dat waren de vogels, die steeds in groten getale op het gras of op het water opvlogen en weer neerstreken.



Maandag 19 augustus. Het was vandaag een mooie zonnige dag met wél een fris windje. Al vrij snel na de koffie van vanochtend zijn we op de fiets gestapt. Eerst een stuk langs de Noorderplassen, daarna rond de Lepelaarsplassen, vervolgens over de dijk langs het Markermeer en daarna via Almere Buiten weer terug naar de camping. Het is fijn fietsen rondom Almere. Vrijwel alle fietspaden zijn verhard d.m.v. asfalt of betonplaten en ze zijn vaak ook breed genoeg om naast elkaar te fietsen. Je rijdt er niet alleen langs veel plassen en waterwegen met sluizen en (ophaal)bruggen, maar ook door dichte bossen en prachtige open landschappen waar vogels en andere, al dan niet wilde, dieren zich thuis voelen. Zo moesten we o.a. met de fiets aan de hand tussen een kleine kudde Heckrunderen door wandelen. Ze zien er erg gevaarlijk uit met die scherpe horens, maar als je ze niet provoceert en rustig doorloopt, dan gedragen ze zich toch niet zo wild als ze eruit zien.
Vanaf een paar spotplaatsen hoopten we natuurlijk ook veel vogels en andere dieren te spotten, maar behalve wat watervogels, hebben we daar niet veel van gezien. Vanmiddag zijn we nog richting stad gefietst, om precies te zijn naar het industriegebied Markerkant. Omdat wij graag boeken verzamelen (en ook lezen natuurlijk) zijn we daar op zoek gegaan naar de kringloopwinkel Rataplan, die een hele etage vol met tweedehands boeken zou hebben. De winkel hebben we gevonden en ze hebben er inderdaad veel boeken, maar jammer genoeg niet heel veel van onze favoriete schrijvers. Uiteindelijk zijn we toch met twee boeken van ons verlanglijstje naar buiten gewandeld. Onderweg naar de kringloper hebben we meteen ook de route naar restaurant Loetje verkend, waar we morgen willen gaan eten. In totaal hebben we vandaag bijna 30 km. gefietst. Na de terugkomst op de camping hebben we onszelf getrakteerd op een lekker ijsje en voor het avondeten hebben we de barbecue opgezet. Het was vanavond iets warmer dan gisteren en we hebben nog een tijdje buiten kunnen zitten.


Dinsdag 20 augustus. Wat voor vandaag in ieder geval op ons programma stond was een fietstocht naar de Oostvaarders Plassen en uit eten bij Loetje.
In de wetenschap dat we in de loop van de middag een bui konden verwachten zijn we vanmorgen direct na de koffie al op de fiets gestapt. We waren echter nog niet halverwege toen het al begon te druppelen en terug richting de camping is dat niet meer opgehouden. Uiteindelijk hebben we maar 20 km. gefietst en waren we blij dat we niet helemaal doorweekt zijn geraakt. In het begin van de middag konden we tussen de buien door nog wel wat buiten zitten maar gaandeweg ging het toch steeds meer en harder regenen. De wind, die vanmorgen al stevig waaide, maakte het extra onaangenaam en waaide op een gegeven moment zo hard dat we het nodig vonden om een paar extra stormbandjes aan de luifel te bevestigen. Uit eten bij Loetje hebben we maar geannuleerd en hebben in plaats daarvan frites en snacks afgehaald bij de camping-snackbar. Vanavond hebben we binnen gezeten, in onze boeken gelezen en spelletjes gespeeld. Hopelijk wordt het morgen weer een droge dag.


Woensdag 21 augustus. De gehoopte droge dag is er gekomen, alhoewel het nog steeds stevig waaide. We hadden een paar leuke plannen voor deze laatste dag, o.a. een rondvaart op de Noorderplassen op een oude brandweerboot, die vanaf de camping vertrekt. Verder hadden we ook nog naar de stad willen fietsen om eens te kijken hoe het oude camping- en Floriadegebied er nu uitziet. Er is daar o.a. een nieuwe S-vormige brug over het weerwater gebouwd, die wij tijdens ons bezoek aan de Floriade niet hebben gezien. De nadruk hierboven ligt op de woorden "hadden", want helaas is er niets van gekomen. Lia kwam na het douchen strompelend terug naar de caravan. Zij had tijdens het afdrogen een "verkeerde" beweging gemaakt, waarna een stekende pijn in haar onderrug maakte dat ze amper nog kon lopen. We hebben nog even afgewacht of het weer weg zou trekken, maar dat is niet gebeurd en hebben daarom besloten om ons verblijf op de camping met een dag in te korten. Aangezien ik (Wal) het opruimen en vertrekklaar maken nu in mijn eentje moest doen, ben ik daar meteen na de koffie alvast maar mee begonnen. Alléén bij het indraaien van de luifel moest Lia wel even helpen, want met die harde wind zijn daar meer dan twee handen voor nodig. Tijdens de korte periode dat hij anders los staat zou de wind er onder kunnen slaan, met alle gevolgen van dien. Het is gelukkig goed gegaan. Rond 14:00 uur hebben we de camping verlaten en een uur later waren we thuis.

Donderdag 22 augustus. Vandaag moest de caravan winterklaar gemaakt worden. Dat is met z'n tweeën altijd al een hele klus, maar Lia's rugpijn was nog niet over. Inmiddels is hij echter zo goed als klaar om naar de stalling gebracht te worden en daar komt hij dan, wat ons betreft, dit jaar niet meer uit. Dit was het slechtste kampeerjaar sinds onze pensionering, voornamelijk door het aanhoudende slechte weer, maar ook door ongelukjes en ongemakken. We gaan nog wél een keer weg (november-Texel), maar dan zitten we in een hotel. Hopelijk beleven we volgend jaar weer een leuker kampeerjaar.

 De Koog, Texel (NH), Hotel het Uilenbos / november, 3 nachten /    8-14ºC.


Dinsdag 5 november. We zijn vanochtend net na 10:00 uur thuis vertrokken en, alhoewel het erg druk was, vooral aan het begin van de A9 richting Haarlem, hebben we geen vertraging opgelopen. We waren dus ruim op tijd in Den Helder voor de TESO-veerdienst naar Texel. Omdat we thuis al gereserveerd hadden hoefden we daar ter plekke niet in te checken. Ons kenteken werd gescand en de slagboom ging automatisch voor ons open. Op de laatste foto hiernaast is te zien dat de TomTom óók werkt op het autodek van de veerpont, dat de (water)weg dan "Den Helder-Texel" heet en dat we de bestemminghaven naderen met een snelheid van 15 km. per uur.

Op Texel konden we niet rechtstreeks naar het hotel rijden vanwege wegwerkzaamheden in de straat waarin het hotel ligt. De hoteleigenaar had ons geadviseerd om bij Den Burg al richting De Cocksdorp te rijden, waarna wij De Koog via de andere kant binnenkwamen en het hotel bereikbaar zou zijn. Ook dat viel echter niet mee, want de "vrije" toegangsweg werd toch nog geblokkeerd door een grote bestelbus en een graafmachine. Na wat keren en draaien zijn we er uiteindelijk (over het trottoir) in geslaagd om deze blokkade te omzeilen. Wat een mooie ruime kamer hebben we hier. Een lits-jumaux, met daarop bij aankomst twee handdoeken, die heel fraai als zwanen in elkaar waren gedraaid. Daarnaast was er ook een eenpersoonsbed, een zitje met twee fauteuiltjes, een bureau met -stoel en tussen al dat meubilair toch nog ruim voldoende loopruimte. We hadden ook nog een privé buitenterrasje. In de badkamer een douche én een ligbad, maar geen lichtknopje. Er zit blijkbaar een bewegingsmelder op dus het licht gaat automatisch aan en uit. Er is ook een koelkastje en een kluisje op de kamer en buiten (achter het hotel) een overdekte fietsenstalling. Op de laatste, in het donker genomen buitenfoto horen alledrie de verlichte ramen op de benedenverdieping bij onze kamer, om maar even aan te geven hoe groot hij is.

Nadat we onszelf en Bowie hadden geïnstalleerd, hebben we de fiets gepakt om even te kijken of we vanuit het hotel naar het dorp konden komen. Op de heenweg door het zand, tussen de machines en de werklui door, wat eigenlijk niet te doen was. Op de terugweg hebben we een alternatieve route gevonden, waarlangs we in ieder geval konden fietsen.
Vanavond hebben we gegeten in het restaurant Pure van het Fletcher hotel. Een driegangen keuzemenu, vooraf al gereserveerd en betaald via Social Deal, daarmee krijg je een volwaardig menu tegen een gereduceerde prijs. Dus de aspergesoep, de eendenborst, de gefrituurde vis en de ijsjes kostten ons vandaag niets. We moesten alleen de wijn nog afrekenen.

Woensdag 6 november. Ondanks dat we vannacht de gordijnen hadden gesloten, kwam er toch zoveel licht van buiten naar binnen, dat Lia niet heel erg goed heeft geslapen. Het ontbijtbuffet voldeed royaal aan alle verwachtingen en maakte weer veel goed. We hebben vandaag een fietstochtje gemaakt van zo'n 25 km. naar Oosterend. Daar hebben we eerst de Texel Zoo bezocht, een kleine dierentuin, waar we vooral veel vogels hebben gezien, papegaaien, uilen, lepelaars en flamingo's, maar ook o.a. vlinders, aapjes en stokstaartjes. Jammer was het wel, dat er veel kooien leeg waren of dat hun bewoners onzichtbaar weggedoken zaten.

Nadat we in de dierentuin nog koffie hebben gedronken zijn we naar het centrum van Oosterend gefietst. Wat een leuk plaatsje is dat. We hebben er een wijnwinkel bezocht, waar we een typisch Texels drankje hebben gekocht: een kruidenbitter met de naam NX. We hadden ook nog belangstelling voor een Texels Juttertje, maar de winkeldame vertelde ons dat het weliswaar Texels heet, maar dat het overal in Nederland te koop is. We mochten van beide drankjes een borrelglaasje proeven, maar besloten uiteindelijk om alleen de NX mee te nemen. Daarna zijn we neergestreken bij Het Cafeetje voor een late lunch. Het brood met de zelf-gerookte wilde zalm ging erin als koek. De eigenaar van het café wilde graag zijn verhaal kwijt over het roken en hoe dat in de aanloop naar kerstmis in zijn speciaal daarvoor bestemde stalletje met tientallen kilo's over de toonbank gaat. Wij snappen dat wel, want het was erg lekker. Na de lunch zijn we terug naar De Koog gefietst, waar Bowie weer blij was om ons terug te zien.
Vanavond hebben we gegeten bij Tante Sjaan, een driegangenmenu met gamba's in knoflooksaus, 2 soorten vis en cheesecake. Ja, wij houden wel van lekker eten. Later vanavond is Lia, samen met haar vriendin Anita, die hier toevallig ook verblijft, gaan bingoën in de hotel-eetzaal en Wal heeft ondertussen Bowie gezelschap gehouden en naar het voetballen gekeken.


Donderdag 7 november. Ook vandaag hebben we weer een fietstochtje van + 25 km. gemaakt. We zijn via het fietspad, dat achter en door de duinen loopt, naar De Cocksdorp gereden. De vuurtoren hadden we tijdens een eerder bezoek aan Texel al eens gezien, dus die hebben we nu links laten liggen. In het dorp hebben we de Vlinderwinkel bezocht. Daar zouden leuke tuinornamenten te koop zijn. Er was echter maar één schap met wat vogeldrink- en -voerbakjes. Verder wel veel vlinderfiguurtjes, koelkastmagneten, puzzels, kleding en allerlei andere souvenirs. We hebben er een klein vogeldrinkbakje gekocht, maar verder waren we er al snel weer klaar.
Op de terugweg zijn we via de doorgaande route (de Postweg) langs het vliegveld en paracentrum gereden. Er werd vandaag echter niet gevlogen.
Er stonden twee vliegtuigen geparkeerd voor de hangar en een derde toestel werd net naar buiten gereden, maar die hebben we niet zien opstijgen in de tijd dat wij daar waren. Het daarnaast gelegen luchtvaart & oorlogsmuseum was ook gesloten, maar het restaurant Kooger-de Vlijt was gelukkig wel open en daar hebben we koffie/thee en erwtensoep naar binnen gewerkt. Dat hadden we op dat moment hard nodig om weer een beetje op temperatuur te komen, want wat was het koud vandaag. Mochten we gisteren nog rekenen op 13 à 14º, vandaag kwamen we volgens de buienradar niet verder dan 8º.
Teruggekomen in het hotel hebben we de fietsen alvast in de auto gezet en een koffer gevuld met kleding die we vanavond of morgen niet meer nodig hebben. Vanavond hebben we gegeten bij La Cascade, een driegangenmenu met o.a. zalm en biefstuk stroganoff. Na het eten hebben we in de hotel-eetzaal met Anita en haar reisgenote Joke een paar spelletjes keer op keer gespeeld.


Vrijdag 8 november. Het was vandaag nog kouder dan gisteren, de temperatuur kwam niet hoger uit dan ongeveer 5º. De zon hebben we sinds dinsdagochtend ook niet meer gezien, maar het is wél alle dagen droog geweest en dat is de eerste keer dit jaar dat we dat mee hebben mogen maken. We waren vanochtend iets vroeger uit bed en hadden de meeste van onze spulletjes al in de auto geladen voordat we naar de ontbijtzaal zijn gegaan. Na het ontbijt hebben we Bowie in de bench gezet en om 10:00 uur zijn we vertrokken. De weg waarlangs we gekomen waren, was nu ook opengebroken, maar gelukkig was er nog één (smalle) weg open waarlangs we eruit konden. We hadden het plan opgevat om de veerpont van 11:00 uur te nemen. Het is maar ongeveer 20 minuten rijden vanuit De Koog naar de veerhaven en we hadden er dan ook wel op gerekend dat we daar veel te vroeg zouden zijn. Tot onze verrassing echter was er ook om 10:30 uur een afvaart, dus konden we na een wachttijd van slechts 5 minuten al aan boord. Aan de kant van Den Helder was er wel een flinke file, maar toen we daar eenmaal uit waren is de thuisreis verder zonder problemen en oponthoud verlopen. Ter afsluiting van deze korte vakantie zijn we vanavond nog een keer uit wezen eten, bij Le Brasseur in ons eigen Maarssen.

Riek schreef op 11 november:   Leuk om van jullie belevenissen op Texel te lezen. Het was hier in Maarssen ook koud, kil. Knap dat jullie het toch aandurfden om 25 km te gaan fietsen!! Gezellig dat er ook een vriendin van Lia in het hotel was, leuk om spelletjes te doen. En nu weer thuis aan het zoeken naar een volgend uitje?



 2025 en volgende jaren


Volgend jaar gaan we weer verder met een nieuw weblog.
Klik op nevenstaande foto om door te linken naar het weblog 2025



Lia en Wal