Klik op de foto's om ze te vergroten, klik er nogmaals op om ze weer te verkleinen.
januari 2018
Tussen de overwinteringsvakanties door, hebben we weer eens een stedenvakantie ingepland: we gaan naar Parijs. We zijn al een paar keer eerder in de Franse hoofdstad geweest, maar toen zaten we steeds in een hotel. Deze keer gaan we met de caravan en we verblijven op camping Maisons-Laffitte, dat aan de westkant van Parijs ligt, op een eilandje in de Seine. Het treinstation ligt op loopafstand van de camping. Daarvandaan rijdt de RER-A trein dwars door de binnenstad en heeft prima aansluitingen op diverse metro-stations. Omdat we nu al weten, dat we niet elke dag in de stad willen doorbrengen, is het ook fijn dat we in de buurt van een bosrijk gebied zitten met goede fietsmogelijkheden. Daarnaast hopen we natuurlijk, dat het weer goed genoeg is om vanuit onze luie stoelen naar het kabbelende water van de Seine te kunnen kijken. Bowie en Summer blijven deze keer thuis.
zondag 10 juni 2018
20-25ºC. De heenreis zit er op. We zijn vanmorgen rond 09:15 uur vertrokken en alhoewel we al rond 16:30 uur de camping tot op 500 meter genaderd waren, duurde het toch nog ongeveer een uur, voordat we ons bij de receptie konden melden, maar daarover meer aan het eind van dit verhaal. Wij kiezen altijd graag een zondag uit om door Frankrijk te rijden, omdat er dan vrijwel geen vrachtverkeer op de weg is en dat rijdt een stuk rustiger natuurlijk. De rust duurde tot ongeveer het vliegveld Charles de Gaulle (ca. 40 km voor Parijs), want vanaf dat moment werd het met elke kilometer drukker en drukker. Het lijkt wel of we tijdens dat kleine stukje op de Bd. Periferique meer auto's hebben gezien dan op de A2 in een hele dag. Toen we daar eenmaal vanaf waren, werd het aantal rijdende auto's wel wat minder, maar met de smalle straten en de honderden links en rechts geparkeerde auto's werd het er niet gemakkelijker op met die grote caravan achter ons. Op 2 momenten liet de TomTom ons in de steek. De eerste keer was bij een splitsing, waar we linksaf moesten, maar in de rechterbaan voorgesorteerd stonden omdat we te laat gewaarschuwd waren. En om dan weer in de goede richting te komen, dat valt niet mee, want er zijn niet veel Fransen, die je dan de gelegenheid geven om nog van baan te wisselen. De tweede keer was eigenlijk meer een samenloop van omstandigheden dan een fout. We werden al ongeveer een kilometer of 5 gevolgd door een Nederlandse auto met caravan. Die dachten natuurlijk: "We volgen hen maar, dan hoeven we het zelf niet uit te zoeken". Maar zij kwamen, net als wij, bedrogen uit want de TomTom stuurde ons een straatje in, dat aan het eind afgesloten was door een slagboom. Daar stonden we dan en onze landgenoten sloten achter ons aan, zodat we geen kant meer op konden. In de verte zagen we de ingang van de camping, maar die konden we vanaf hier niet bereiken. Diverse omstanders vertelden ons, dat die straat vrijwel iedere zondag afgesloten was en dat we om moesten draaien en daarna 3x links moesten rijden om op onze bestemming te komen. Het straatje was echter veel te smal om te keren en achteruit rijden was al helemaal geen optie, dus hebben 2 Nederlandse toeristen allebei hun caravans afgekoppeld en met behulp van hun movers de caravans gekeerd, auto's gekeerd en weer aangekoppeld. Die hele operatie trok nogal wat bekijks van de vele wandelaars, die op dat moment daar rondliepen. Sommigen met een blik van leedvermaak, anderen enigszins verwonderd, alsof ze nog niet eerder van die zelfrijdende caravans hadden gezien. Toen we uiteindelijk gekeerd waren en de weg wilden vervolgen, was de eerste aanwijzing die we van TomTom kregen: "Draai om waar mogelijk....". Nou daar zaten we echt niet op te wachten. Maar we hebben het gered (zonder schade). We hebben 470 km. gereden. Morgen vertellen we hoe het ons verder is vergaan nadat we op de camping waren aangekomen.
maandag 11 juni 2018
15-20ºC. Wij hadden een plaats gereserveerd met uitzicht op de Seine, maar op de plaats die ons werd toegewezen (Q2, zie de plattegrond) konden we slechts met veel moeite, tussen het onkruid door, een beetje water zien. Verderop in het "straatje" waren nog 2 plekken onbezet, die wél een vrij uitzicht op de rivier hadden. Ze waren echter een heel stuk kleiner, dus moesten we beslissen wat het zwaarste moest wegen. Nadat wij voor ons zelf hadden uitgemaakt, dat we toch wel graag het uitzicht wilden hebben, zijn we terug naar de receptie gelopen en konden ons daar nog zonder al te veel moeite laten omboeken naar de andere standplaats (Q16). We hebben de caravan op zijn plaats gezet en ingericht, maar we hebben de luifel nog niet uitgedraaid en de andere buitenspullen nog zo veel mogelijk in de auto laten staan omdat er voor vandaag een regendag was voorspeld. We zouden deze dag benutten om de omgeving van de camping te verkennen en naar het station te wandelen om ons te laten informeren over de treinverbindingen c.q. -stakingen. Vóór het zover was hebben we wat tegenslagen moeten verwerken. Gisteren hadden we al geconstateerd, dat er geen water uit de kranen kwam maar we hebben dat maar zo gelaten, met het idee om het vandaag op te lossen. Wij hebben zondagavond in het restaurant op de camping gegeten en daarna nog een tijdje buiten gezeten.
Vanmorgen merkten we dat de koelkast het niet meer deed en dat moest wel opgelost worden natuurlijk, want die zit aan het begin van zo'n vakantie helemaal vol. Gelukkig werkt hij ook op gas, maar omdat we dat nog nooit eerder hadden gedaan was het even zoeken hoe dat werkte. In de tussentijd waren we er achter gekomen, dat de watervoorziening, de koelkast en de toiletspoeling op een en dezelfde zekering zaten. Toen inderdaad bleek dat we ook de WC niet konden doorspoelen, was het euvel snel gevonden, een kapotte zekering. Helaas hadden we geen reserve en op de camping konden we ze ook niet kopen. Omdat we toch al van plan waren om naar het centrum van het stadsdeel te wandelen, hebben we daar ook maar meteen een winkel gezocht (en gevonden) waar we een voorraadje konden kopen. Het regende pijpenstelen en de paraplu heeft het ook al begeven, maar gelukkig hebben we ook regenjacks bij ons. Nadat we de nieuwe zekering erin hadden gezet, werkten de toiletspoeling en de koelkast weer, maar toen we de kraan probeerden, sprong hij er weer uit, dus daar zit sluiting in. We tappen de rest van de vakantie het water wel uit ons privé-kraantje achter de caravan. Hieronder de plattegrond van de camping en een foto van ons uitzicht op de Seine.
Tante Riet schreef op 12 juni 2018:
Bonjour Wal en Lia. De reis is in ieder geval goed verlopen. Ondanks wat tegenslagen alles oke met jullie. Voorzichtig voor zakkenrollers, maar dat geldt tegenwoordig overal. Fijne vakantie nog en we houden contact. Groetjes van ons, oom Dré, tante Riet, Marlies en Wouter.
Anita schreef op 12 juni 2018:
Bonjour Lia en Wal. We hebben met veel plezier en, sorry af en toe met een lach, jullie reis en 1e dag camping gelezen. Jullie hebben al heel wat meegemaakt zo te lezen, we hopen niet dat dit een voorbode is voor de hele vakantie. Hopelijk komt de zon gauw tevoorschijn en loopt de rest op rolletjes. Geniet van het lekkere eten, de wijn en de omgeving. Wij kijken uit naar jullie verhalen. Liefs, Marcel en Anita.
Wat grappig dat twee mensen, die elkaar helemaal niet kennen en 100 km. van elkaar vandaan wonen, allebei tegelijk een reactie plaatsen en daarbij beginnen met dezelfde woorden. En Anita, ga lekker verder met om ons te lachen, want dat doen wij zelf ook.
dindag 12 juni 2018
15-20ºC. Gisteravond heeft het flink geonweerd en het heeft gedurende de hele nacht stevig doorgeregend. Vanmorgen stond er een grote plas op de weg precies voor onze standplaats. Op ons veldje zelf is het water goed weggezakt, zonder plassen achter te laten. In de loop van de dag hebben droge periodes en buien elkaar afgewisseld. Wij hoorden achteraf dat wij het nog helemaal niet zo slecht hebben getroffen, want elders in Parijs is er een trein ontspoord als gevolg van heftig noodweer. Het paleis van Versailles hebben we in een eerdere Parijs-vakantie al gezien en daarom hebben we nu een ander kasteel bezocht, nl. Domaine de Chantilly in de gelijknamige plaats, die ten noorden van Parijs op ongeveer 60 km. afstand van onze camping ligt. Het is een groot kasteel waar de vele zalen zijn gevuld met schilderijen, (borst)beelden, serviesgoed en wapens. Ook is er een grote bibliotheek met ontelbare boeken. Plafondschilderingen, wandtapijten, kroonluchters en natuurlijk meubilair maken het bezoek zeer de moeite waard. We hebben in het kasteel geluncht (heerlijke gerookte zalm), maar het was wel een late lunch omdat het restaurant tussen 12 en 2 gereserveerd was door een groot gezelschap. Achter het kasteel ligt een hele grote tuin met veel waterpartijen, maar vanwege het slechte weer hebben we daar niet veel van gezien. Er waren wél 2 bruidsparen, die het kasteel en de tuin een mooie achtergrond vonden voor hun trouwfoto's. Vanwege de enorme drukte op de weg hebben we 2 uur en een kwartier over de heenreis gedaan. De terugweg duurde ongeveer 1,5 uur en dat kwam vooral door (het begin van) de avondspits. We zijn er echter weer heelhuids doorheen gekomen.
Hieronder een aantal foto's van het kasteel, de tuinen en onze lunch.
woensdag 13 juni 2018
18-21ºC.
Vanmorgen om 08:30 uur, 63 uur nadat wij hier op de camping zijn aangekomen, hebben we voor het eerst de zon gezien. Het is echter vooral bewolkt geweest met af en toe wat zon. Maar het was droog en vrijwel windstil, dus helemaal niet verkeerd. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om onze standaard-uitrusting op te bouwen: de luifel, tafels, stoelen en fietsen, die tot nu toe nog steeds in de auto stonden. Ook het oventje, de waterkoker en het koffie-apparaat staan weer op hun gebruikelijke plek. Verder hebben we vandaag een relax-dag gehouden en dat geeft ons nu de gelegenheid om iets meer over de camping te vertellen. Camping International Maisons Laffitte is een middelgrote camping met kampeerplaatsen, mobilhomes en een vijftal "boomhutten". Er is een restaurant, een winkel, gratis maar slechts beperkt beschikbaar internet en een zwembad in aanbouw. Het sanitair wordt prima schoongehouden. Het personeel bij de receptie, de winkel en het restaurant is vriendelijk en spreekt Engels. Het groen (lees onkruid) tussen de camping en de rivier wordt slecht bijgehouden, waardoor op een aantal kampeerplaatsen het beloofde uitzicht op de Seine niet wordt waargemaakt. Het treinstation ligt inderdaad op loopafstand, maar de weg loopt wel wat omhoog. Wij doen er ongeveer een kwartier over. De camping draagt dezelfde naam als de wijk/voorstad/deelgemeeente of hoe je dat ook moet noemen waarin het gelegen is: Maisons-Laffitte, genoemd naar bankier en politicus Jacques Laffitte (1767-1844), die destijds waarschijnlijk de bezitter is geweest van de stad of het stadsdeel. Letterlijk vertaald betekent het immers: "de huizen van Laffitte". Als je denkt dat het daar minder druk is dan hartje Parijs, dan heb je het mis. De straatjes in de richting van de camping zijn zo smal, dat er geen 2 auto's naast elkaar passen en daarom zijn er "uitwijkhavens" gemaakt, waarin je kunt wachten tot het tegemoetkomende verkeer is gepasseerd. Vooral met een caravan achter je auto is dat niet ideaal natuurlijk. We hebben vanmiddag een stukje gefietst, eerst bij de ingang van de camping rechtsaf, de drukte in, waar veel voetgangers op het fietspad liepen en niet opzij gingen, maar waar we ook een zwanenfamilie midden op het fietspad aantroffen, die óók niet opzij ging. Daarna zijn we nog een stuk de andere kant op gegaan, waar we een bosachtig gebied zijn ingereden, maar waar het pad op een gegeven moment wel heel erg slecht werd. Al met al zullen we hier waarschijnlijk toch minder fietsen, dan we vooraf hadden verwacht. Vanavond hebben we live muziek in het kader van een jazz-festival.
Tiny schreef op 13 juni 2018:
Leuk, jullie berichtjes. Ga maar lekker genieten. Bepaalde dingen horen er bij, anders is het zo saai.
donderdag 14 juni 2018
19-22ºC. Af en toe hebben we de zon gezien en we hebben ook een paar druppels gevoeld, maar het grootste gedeelte van de dag was het grijs en droog. Vanmorgen zijn we voor het eerst met de trein naar de stad gereden. We hebben op het station Laffitte 2 zgn. mobilis-passen gekocht (€ 12,40 per stuk), met zo'n pas kun je een hele dag gebruik maken van alle vormen van openbaar vervoer: trein, tram, bus en metro. Het is wat duurder dan losse kaartjes, maar wel heel erg gemakkelijk. Dat doen we de volgende keer weer. Achteraf hoorden wij dat de mobilis-passen ook in carnet-vorm verkrijgbaar zijn (een soort van 10-rittenkaart). Dat is goedkoper, maar helaas te laat. De RER-A-trein bracht ons in een klein half uur naar hartje stad en van daaruit 2 metrostations verder stonden we op het Ile de la Cité. Daar zijn we eerst even op een terrasje gaan zitten. € 11,00 voor 2 koppen koffie...!!! Ja, het is een toplocatie en daar betaal je dan ook voor. In Spanje heb je voor dat geld een 3 gangen dagmenu inclusief een drankje. Na de koffie hebben we de Congiergerie bezocht. Dat is in de 6e eeuw gebouwd als een koninklijk paleis, 5 eeuwen later werden er ook de raad en de administratie van de koning in gevestigd en weer een aantal eeuwen later werd het een rechtbank en gevangenis. Vooral tijdens de Franse Revolutie werden er veel politieke gevangenen ondergebracht, waaronder Marie-Antoinette, de vrouw van Lodewijk XVI. Nu is het als museum opengesteld voor het publiek. Omdat het op het terrein van het "Palais de Justice" ligt, moesten wij én onze tassen door een scanpoort, zoals ook op vliegvelden gebruikelijk is. Het museum viel ons eigenlijk wel wat tegen. Het oorspronkelijke interieur is in vrijwel alle ruimtes vervangen door videobeelden. Door het hele gebouw is een kunstwerk gebouwd, dat water uit de Seine oppompt en via een waterval en een brede goot door de diverse zalen voert om tenslotte weer in de Seine geloosd te worden. Of hiermee ook een boodschap overbracht moet worden, dat is ons ontgaan. Na de Congiergerie hebben we ook de Sainte-Chapelle bezocht en omdat we een combi-kaart gekocht hadden voor beide gebouwen, mochten we de tweede keer de wachtrij overslaan. Wél moesten we nog een keer door de scanpoort omdat ook deze kapel op het justitiële terrein ligt. De kapel heeft 2 verdiepingen en wordt al vanaf de middeleeuwen gebruikt om "heilige relieken" op te slaan, o.a. de doornenkroon van Jezus, die werd gekocht van een oosterse vorst voor een bedrag dat vele malen groter was, dan de bouwkosten van de kapel. De kroon is later weer overgebracht naar de Notre Dame. Op de bovenverdieping vallen vooral de gebrandschilderde ramen op met honderden afbeeldingen uit verschillende bijbelboeken.
Weer buitengekomen, hebben we bij restaurant La Rose de France op de Place Dauphine een lekkere salade "l'oceane" met zalm en gamba's gegeten en terwijl wij daar op het terras van zaten te genieten keken we o.a. uit op het huisnummer 15 aan de overkant, waar Simone Signoret en Yves Montand hebben gewoond. Na de lunch zijn we via Pont-Neuf en de boekenstalletjes op de Seine-oever naar de Notre Dame gewandeld. Op het plein voor de kerk hebben we eerst het zogenaamde point-zero gezocht (en gevonden). Dat is een ster(retje) waarvandaan de afstanden van Parijs tot andere steden worden berekend. Toen de Kathedraal in. Wat in ieder geval opvalt, dat zijn de enorme afmetingen van het gebouw en het feit dat er weinig licht naar binnen valt. Het verzoek om op sommige plaatsen alleen te bidden en niet te fotograferen wordt (vooral door de Chinezen) massaal genegeerd. Als er echter via de geluidsinstallatie met veel lawaai om stilte wordt verzocht, dan begrijpen wij dat ook niet zo goed. Ook hier weer veel gebrandschilderde ramen, verder veel zij-kapelletjes en ook de doornenkroon, hierboven al genoemd, maar niet heel indrukwekkend. We waren er bijna aan voorbijgelopen. Eenmaal weer buiten, besloten we dat het genoeg was voor vandaag. We hebben de trein weer opgezocht en zijn terug naar de camping gegaan.
Ria schreef op 14 juni 2018:
Wat fijn, dat jullie goed aangekomen zijn, ondanks de hindernissen. Ik heb jullie verhalen voorgelezen aan de toneelleden. Wij zien alles voor ons en hebben genoten van de verhalen. Veel plezier verder en weinig regen.
vrijdag 15 juni 2018
22-26ºC. Eindelijk een hele dag zon en behoorlijk warm. Vandaag hebben we het "Hotel national des Invalides" en de "Dôme des Invalides" bezocht. Beide monumenten zitten in één gebouwencomplex. Het geheel is in de 17e eeuw in opdracht van Lodewijk XIV gebouwd om bejaarde en invalide militairen te huisvesten en te verzorgen. Een deel van de gebouwen heeft nu nog steeds die functie, maar daarnaast biedt het onderdak aan het Musée de l'Armée, het Musée des Plan-Reliefs, het Historial Charles de Gaulle en de Église du Dôme. Genoeg om te zien dus en wij zijn er dan ook een groot deel van de dag zoet mee geweest. Onder de fraaie koepel van de Dôme ligt het monumentale graf van Napoleon Bonaparte en rondom hem liggen de graven van zijn zoon, zijn broers en een aantal van zijn generaals en maarschalken. Het Musée de l'Armée toont vooral collecties van oude wapens, artillerie en militaire kledingstukken en attributen. Daarnaast een etage vol met miniaturen (tinnen soldaatjes). Het Plan-Reliefs toont maquettes van locaties waar veldslagen hebben plaatsgevonden. Een aparte etage in het gebouw besteedt aandacht aan de eerste en de tweede wereldoorlog en tenslotte is er de tentoonstelling over het leven van Charles de Gaulle. Er zit ook een restaurant in het gebouw en daar hebben we als lunch een stokbroodje kip gegeten. We hadden vandaag eigenlijk nog meer willen doen, maar daar zijn we niet meer aan toe gekomen.
De laatste van de 6 foto's hieronder is een bijzondere. Je denkt dat je naar een foto van het gebouw kijkt en dat klopt ook wel voor het rechtse gedeelte van de foto, maar de linkerkant is geen gebouw, maar een foto van het gebouw. Er werd aan de gevel gewerkt en de bouwwerkzaamheden waren voor het publiek afgeschermd door een houten schutting, waarop levensgroot een foto van het gebouw was geplakt. Daar was over nagedacht en het was ook heel goed gedaan, want je kon er zomaar voorbijlopen, zonder iets bijzonders aan de gevel te zien.
Riek schreef op 15 juni 2018:
Hallo Lia en Wal. We genieten iedere dag van jullie belevenissen. Wat hadden we graag de zelfbewegende caravans in het smalle Parijse straatje willen aanschouwen. Is het weer wat opgeklaard nu bij jullie? Wensen jullie veel plezier, jullie trouwe lezers, Adriaan en Riek.
zaterdag 16 juni 2018
18-22ºC. Na twee dagen door de stad en haar musea geslenterd te hebben waren we (vooral onze voeten) toe aan een rustdag. Achteraf kwam dat goed uit, want Lia voelde zich al meteen na het wakker worden niet lekker. Keelpijn, snotteren .... kortom een beginnende verkoudheid. De rust en een paar paracetamolletjes hebben haar op de been gehouden, maar ze is nog niet helemaal hersteld. We hebben de dag gebruikt om in en rond de caravan wat op te ruimen en schoon te maken en verder hebben we allebei een boek ter hand genomen. Niet veel stadse avonturen dus, maar op de camping gebeurt ook van alles. Gisteravond is er van een grote boom een flinke tak afgebroken. Aan de wind kan het niet gelegen hebben en hij zat ook nogal hoog, dus dat iemand ertegenaan is gereden, dat lijkt ons ook twijfelachtig, maar wat er dan wel is gebeurd, dat blijft een vraag. Inmiddels is het allemaal weer opgeruimd. Een hele buslading Duitse jongelui, van naar schatting tussen de 12 en 15 jaar, overspoelden de camping gisteren. Ze hebben 21 puptentjes opgezet, verdeeld over 6 kampeerplaatsen. Wij zagen de bui (van de overlast) al bijna hangen, maar tot nu toe gedragen ze zich voorbeeldig, maken niet al te veel lawaai en ruimen hun rommel op. Ze waren vandaag trouwens een groot deel van de dag weg. Wij zijn heel blij met ons uitzicht op de Seine, want de hele dag door komt er van alles voorbij. Grote en kleine vrachtschepen (vooral duwbakcombinaties), roeiboten (wedstrijdtype 8 met stuurman), pleziervaartuigen, speedboten, veel echt enorme riviercruiseschepen en ganzen. Er is nog steeds een Jazz-festival aan de gang en nadat we afgelopen woensdag live muziek op de camping hadden, kwam het nu vanaf de overkant van de Seine. Of we er morgen nog een rustdag aan vast plakken, dat weten we nog niet, een beetje afhankelijk van hoe snel Lia weer opknapt. We hebben nog genoeg tijd voor de rest van onze plannen.
Tante Riet schreef op 16 juni 2018:
Bon soir. Gelukkig voor jullie wat hogere temperaturen. En genieten en bewonderen. Mooi hè, zo dom waren ze vroeger toch niet. Je vraagt je af, hoe ze zonder hulpmiddelen die prachtige gebouwen voor elkaar kregen. Hier is het ook mooi weer. Fijne dagen nog, goed uitkijken en tot de volgende keer. Voor allebei een knuffel van ons. Oom Dré en tante Riet.
zondag 17 juni 2018
16-24ºC. De temperatuurverschillen waren vandaag groot. Afhankelijk van of de zon scheen of niet (en dat was vaker niet dan wel het geval), gingen onze vesten uit of aan. Het was vandaag ook de verjaardag van onze schoonzoon Ron, hij is 45 jaar geworden. Het feest zal niet heel erg uitgebreid zijn geweest, want het was ook vaderdag natuurlijk en hij zal druk bezig zijn geweest met pakken. Morgen vertrekken zij op vakantie naar Las Vegas. Helaas was Lia nog onvoldoende opgeknapt om weer veel te ondernemen en we hebben de dag dan ook weer op de camping doorgebracht. Het gemis aan stromend water in onze eigen caravan is op deze dagen wel lastig, je moet zelfs naar buiten om even je handen te wassen. Morgen gaan we wél weer op pad, want we hebben bij de campingreceptie alvast kaartjes gekocht voor het Louvre. Dat is een service, waar je als campinggast gebruik van kunt maken, om zodoende de wachtrijen bij de toeristische attracties over te kunnen slaan. Er wordt wel een kleine vergoeding voor gevraagd. Vanavond hebben we in het restaurant van de camping gegeten. Het menu is daar erg simpel: pizza's, burger's, salades en kip of biefstuk met frites, dat is het wel zo'n beetje.
maandag 18 juni 2018
20-24ºC. Onze trouwdag begon met wat miezerige regen, maar uiteindelijk heeft de zon, tussen de stapelwolken door, toch regelmatig geschenen. Alhoewel Lia nog steeds liep te hoesten en te proesten, moesten we wel naar de stad, want we hadden kaarten voor het Louvre. Wij waren heel blij met onze "skip-the-line-tickets", want we hebben nog nooit eerder zo'n lange wachtrij gezien. Honderden mensen stonden op het plein rondom de piramide te wachten voor ze naar binnen konden. Maar wij moesten uiteindelijk ook ergens aansluiten, want het was inmiddels al 10:15 uur en we hadden dus nog maar 3 kwartier om binnen te komen. Op onze tickets stond immers, dat we vóór 11:00 uur binnen moesten zijn, omdat we anders alsnog achteraan moesten aansluiten. Gelukkig hebben we ons op een slinkse manier voorin een van de rijen kunnen manoeuvreren en waren zodoende in ongeveer een kwartier binnen. In het museum was het op dat moment nog een stuk minder druk dan buiten, maar het is dan ook een gigantisch groot gebouw met 3 vleugels en 5 etages vol bezienswaardigheden. Jammer genoeg was de bewegwijzering een ramp en de plattegrond klopte volgens ons ook voor geen meter. We liepen ons dan ook voortdurend af te vragen waar we waren en waar we naar toe moesten. Dat is echt jammer, want wij weten zeker, dat we een heleboel hebben gemist. Omdat het ondoenlijk is om te vermelden wat we dan allemaal wél hebben gezien, beperken we ons hier tot de topstukken "Venus van Milo" en "Mona Lisa". Vooral bij het eigenlijk vrij kleine schilderijtje van Leonardo da Vinci, was het zo verschrikkelijk druk, dat we er slechts een vage foto van hebben kunnen maken. De Chinezen nemen alle ruimte in beslag en maken pas plaats voor anderen nadat ze ongeveer 10 selfies hebben gemaakt met Mona Lisa op de achtergrond. De laatste van de onderstaande foto's, in een willekeurige gang genomen, toont hoe druk het overal was.
Rond 16:00 uur hielden we het voor gezien, voldaan maar wel doodmoe. Terug bij onze caravan aangekomen, viel het ons op, dat een deel van het onkruid tussen de camping en de Seine was gesnoeid en dat is natuurlijk goed nieuws voor ons uitzicht.
dinsdag 19 juni 2018
20-24ºC. Ook vandaag begon de dag weer met wat miezerige regen, maar dat is ook snel weer opgehouden. De ochtend verliep verder nog wel bewolkt, maar vanmiddag hebben we regelmatig de zon gezien en was de temperatuur zeer aangenaam. Na de vermoeienis van gisteren hebben we vandaag weer een relaxdag gehouden. Daarom weer wat informatie over iets anders dan onszelf, in dit geval over de treinverbindingen. De RER (Réseau Express Régional) is het netwerk van regionale treinen, dat het centrum van Parijs verbindt met de voorsteden. Onze dagen die wij in Parijs doorbrengen beginnen steeds bij de RER. Wij rijden dan in een dubbeldeks-trein met 2 coupés boven elkaar, allebei met 22 zitplaatsen, dan een tussendek met de buitendeuren en een paar klapstoeltjes en dan weer 2 coupés enz... Niet veel anders dan bij ons dus. Buiten de stad rijden de RER-treinen links en boven de grond. Vlak voor het station Nanterre rijden we zelfs behoorlijk hoog, bovenop een viaduct dat ook weer boven een viaduct ligt, maar vanaf dat moment gaat het naar beneden en nog voordat we Nanterre bereiken, rijden we al ondergronds. Dat gaat nog behoorlijk diep, want op diverse ondergrondse metrostations hebben we al gemerkt, dat je nog langs een of zelfs twee roltrappen verder af moet dalen om op het RER station te komen. Het is onduidelijk of we ondergronds nog steeds links rijden, want meestal gaat het dan door aparte tunnelbuizen, die misschien wel boven elkaar liggen. Alhoewel we tot nu toe steeds zitplaatsen hebben gevonden, zitten de coupés over het algemeen wel vol en het valt ons op dat van de 20 overige passagiers er altijd wel 18 met hun telefoon bezig zijn. Dat is misschien ook niet anders dan bij ons, maar als er dan plotseling een Arabisch uitziende en klinkende man in zijn telefoon begint te schreeuwen, dan kijk je wel even verschrikt op. Gelukkig voor ons, had hij blijkbaar alleen maar ruzie met zijn gesprekspartner aan de andere kant van de lijn en verder geen kwade bedoelingen. Wat we nog moeten vermelden, is dat we van de aangekondigde treinstakingen tot nu toe nog helemaal niets hebben gemerkt. Lia is nog steeds niet helemaal hersteld van haar verkoudheid en (je kon er op wachten) ik was vandaag ook niet helemaal lekker. Hopelijk gaat het ons morgen allebei weer beter, want we hebben weer plannen.
Anita schreef op 20 juni 2018:
Hoi Lia en Wal. Weer genoten van jullie verhalen en foto's. Vervelend dat Lia nog steeds niet helemaal fit is en dat Wal ook begint met zich niet lekker te voelen. Hopelijk gaat het allemaal snel over en kunnen jullie al je plannen nog uitvoeren. Nog van harte gefeliciteerd met jullie trouwdag en schoonzoon. Ondanks het gehoest en gesnotter toch nog heel veel plezier gewenst en genieten maar. Groetjes uit Nieuwegein.
Tiny schreef op 20 juni 2018:
Lia en Wal. Leuk om de verhaaltjes te lezen, toch wel ontspannen. Je hoeft niks te doen, alleen maar te kijken. Als jullie weer thuis zijn, is de verkoudheid wel over. Het is jammer, maar als je een beetje ziek bent, dan ben je gauw moe.
woensdag 20 juni 2018
30++ºC. Het was warm vandaag, maar we hadden er al een beetje op gerekend en hadden een boottochtje gepland op het Canal St.Martin. Dat ging aanvankelijk niet helemaal goed. In de folder werd gesproken over 2 tochten per dag, een van noord naar zuid en een van zuid naar noord. Wij zijn naar het noordelijke afvaartpunt gegaan, maar kregen daar te horen, dat er vandaag alleen maar van zuid naar noord werd gevaren. Wij dus weer terug de metro in naar het andere afvaartpunt: Port de l'Arsenal bij de Place de la Bastille. In dezelfde folder hadden we ook gelezen, dat reserveren werd aanbevolen, want er waren maar 200 plaatsen op de boot. Welnu, toen iedereen ingecheckt was en de tocht begon, zaten er hooguit 60 personen aan boord. Er waren maar 2 bemanningsleden: de captain, die we ook met stroomkabels en touwen hebben zien slepen, en de barkeeper, tevens gids, wiens Engels jammer genoeg niet zijn grootste talent was. We hadden wel een van de beste plekken aan boord, uit de zon, in de wind en met een lekker drankje erbij. De totale lengte van de tocht is 4,5 km en we hebben er 2,5 uur over gedaan. Het eerste gedeelte leidde ons ondergronds, door een 2 km lang gewelf, dat door 37 lichtkoepels van licht en lucht wordt voorzien. Eenmaal terug in de open lucht, zijn we via 9 sluizen, langs 3 draaibruggen en 1 hefbrug naar het 24 meter hoger gelegen Parc de la Vilette gevaren. Bekende gebouwen en monumenten zijn we niet tegengekomen, wel veel groen, een prachtige spiegelbol, een kermis, zwembaden in het kanaal en verder heel veel Parijzenaars, luierend met hun voeten in het water of spelevarend in electrische plezierbootjes, maar in ieder geval genietend van het mooie weer. Na afloop van de boottocht zijn we terug naar de camping gegaan, maar voordat we daar aangekomen zijn hebben we onderweg nog gegeten bij een Italiaans restaurant. Al met al was het vandaag niet al te inspannend wat we hebben gedaan. Gelukkig zijn we inmiddels allebei weer zo goed als genezen van onze verkoudheid.
donderdag 21 juni 2018
22-26ºC. Ondanks dat het vandaag ook weer met wat gemiezer begon, is het toch een mooie dag geworden met vooral vanmiddag veel zon. Het was een drukke dag voor ons. We zijn begonnen bij het Grand Palais aan de Champs-Elysées en hebben daar de tentoonstelling Artists & Robots bezocht. We hebben er o.a. robots gezien, die dieren en planten konden tekenen, een op een Japanner lijkende robot die je met zijn 4 ogen volgde als je voorbijliep. Er was ook een robotarm die je zelf kon bedienen. Van licht- en kleurenspel was er genoeg te zien, b.v. een "schilderij" van paardenbloemen, waarvan je door te blazen, de pluizen uiteen kon laten waaien. Verder ook "zwevende" waterleidingpijpen en een spiegelzaal met 3d-geprinte zuilen. We hebben een foto van onszelf laten maken door "robotmieren".
Na de tentoonstelling gezien te hebben, zijn we richting Montmartre gegaan. Eerst met de metro, daarna een stukje (omhoog)lopen door een drukke straat met veel winkeltjes en balletje-balletje-oplichters. Vervolgens met de "Funiculair" nog verder omhoog. Dat is een kabeltreintje, met plaats voor ongeveer 25 personen per cabine, die in één minuut, de hoogte van zo'n 200 traptreden overbrugt. Wij konden daar gratis in met onze mobilis-openbaarvervoerpassen. Bovenaan keken we dan recht op de Sacré Coeur. Wat is dat toch een schitterend gebouw. Om er helemaal bij te komen, moesten er nog wat traptreden overwonnen worden, maar dan word je ook beloond met een geweldig uitzicht over de stad. Binnen is de kerk wat minder uitbundig versierd dan b.v. de Italiaaanse kerken, die we in Rome en Florence hebben gezien. De binnenkant van de grote koepel b.v. is gewoon grijs. Wél is er een grote plafondschildering boven het hoofdaltaar.
Eenmaal weer buiten zijn we richting Place du Tertre gewandeld en zijn halverwege even gestopt voor een lekkere lunch op een terrasje. Daarna weer verder naar het schilderspleintje. Wij zijn daar, meer dan 20 jaar geleden, ook al eens geweest, maar wij konden ons niet meer herinneren of er toen ook al zoveel overdekte horeca midden op het plein was. De schilders en tekenaars zijn nu eigenlijk helemaal naar de zijkanten van het plein verdrongen of lopen gewoon rond om mensen te schilderen of te tekenen. Ons werd ook nog gevraagd of we het onderwerp van een tekening wilden zijn, maar dat hebben we vriendelijk afgeslagen. Het was er niet zo druk, als de vorige keer dat wij er waren en wijzelf zijn er ook niet heel lang gebleven. We moesten natuurlijk het hele stuk weer terug naar beneden en wilden graag weer voor het spitsuur de trein uit zijn.
vrijdag 22 juni 2018
20-24ºC. Toen we vanmorgen wakker werden, scheen de zon al uitbundig. Met uitzondering van de eerste twee dagen, is het weer eigenlijk best wel goed geweest: veelal wat vriendelijke bewolking, vrij veel zon en over het algemeen zeer aangename temperaturen. Het ziet er naar uit, dat we dit weertype blijven houden totdat we a.s. zondag Parijs weer verlaten en op weg gaan naar het Nederlandse weer (we zijn benieuwd). Vandaag hebben we besloten om nog wat van dat mooie weer te genieten en hebben niet veel meer gedaan. In en rond de caravan is het immers ook goed toeven en ook nu werden we weer verrast met wat er dan allemaal om ons heen gebeurt: een paar snelheidsduivels die op waterscooters voorbijscheuren of twee vissers die een joekel van meer dan 1 meter uit het water halen. Een van die jongens vroeg nog of wij hem wilden hebben, maar aangezien onze kampeerpannetjes daar veel te klein voor zijn, hebben ze hem maar weer terug in de Seine gezet. En dan hebben we ook nog 2 ganzen-vriendjes die regelmatig langskomen om te zien of er wat te halen valt.
Soms gebeurt er ook wel eens wat, waar we minder blij mee zijn. Onze kampeerplaats is hier ongeveer 8 meter breed. Wij hebben onze caravan met zijn achterkant op ongeveer 0,5 meter van de afscheiding vandaan geplaatst, zodat we er net achter kunnen om de stekker in te steken. Meer ruimte hebben we daar niet nodig. Bij een breedte van ongeveer 2,5 meter van de caravan, houden we dan aan de voorkant nog iets van 5 meter over om op te leven, dat is normaal toch.....? Zo doet iedereen dat volgens ons. Onze nieuwe buren denken er anders over, die hebben hun voorkant (lees deur) op 0,5 meter van ons neergezet en hun luifel zou, als ze hem uitschuiven, royaal over onze kampeerplaats heen hangen. Nou zijn wij niet mensenschuw of zo hoor, maar zo dichtbij hoeven ze wat ons betreft ook weer niet te komen. Hopelijk zijn ze morgen weer weg en anders zijn wij gelukkig overmorgen weg.
zaterdag 23 juni 2018
22-26ºC. De buren, die gisteren nog probeerden om op onze tafel te kijken wat de pot schafte, zijn vanmorgen gelukkig weer vertrokken. Op deze laatste dag van onze Parijse vakantie hebben we het Chateau Maisons Laffitte bezocht. Dat konden we op de fiets bereiken, zodat die op de valreep toch nog een keer van nut zijn geweest. Het kasteel wordt op dit moment gerestaureerd, waardoor het aan de buitenkant nogal rommelig aandeed met bouwmaterialen en zo, maar binnen zagen we een mix van authentieke inventaris en moderne kunst. De laatste categorie behoorde niet tot de standaard bezienswaardigheden, maar was een tijdelijke tentoonstelling. Het was het bekijken zeker waard. Hieronder een aantal foto's uit het chateau:
Vanmiddag, na het kasteelbezoek zijn we op ons dooie akkertje begonnen met ons boeltje op te ruimen en op dit moment zijn we eigenlijk al klaar voor vertrek, zij het dat sommige klusjes nu eenmaal nog niet gedaan kunnen worden omdat we nog moeten overnachten. We verwachten echter wel morgen vrij vroeg te kunnen vertrekken en hopen dat het op zondagmorgen, zelfs in Parijs, nog rustig op de weg zal zijn. De laatste foto komt uit het restaurant van de camping, waar we vanavond voor de derde en tevens laatste keer hebben gegeten, met dat mooie uitzicht op de Seine.
zondag 24 juni 2018
18ºC. Omdat we gisteren bijna alle voorbereidingen voor de reis al hadden getroffen, konden we vanmorgen al om 08:45 uur de weg op, maar niet nadat we eerst nog een probleempje met het neuswiel hebben moeten oplossen, anders waren we missschien al eerder weg geweest. De reis is verder zonder problemen verlopen, Het was rustig op de weg, zeker voor Parijse begrippen. We hebben overigens ook wel een nadeeltje ontdekt van het reizen op zondag. Omdat de vrachtwagens allemaal stil staan, bezetten ze vrijwel alle lange parkeerplaatsen bij benzinestations en wegrestaurants, dus als wij eens willen stoppen voor koffie of een broodje, dan kunnen wij onze auto-caravan-combinatie niet kwijt. We zijn met onze 12 meter immers veel te lang voor de parkeerplaatsen, die voor gewone auto's bestemd zijn. Toch hebben we steeds wél een plekje kunnen vinden, al kostte het af en toe wel wat stuurmanskunst om erin en eruit te draaien. Ik had echter net een mooie leerschool achter de rug: met de caravan door Parijs, dat is andere koek dan het rijden op de snelweg.
Op het moment dat ik dit schrijf zijn we weer thuis en hebben onze katten in goede gezondheid aangetroffen, met dank aan Wendy en Tiny. De caravan is al uitgeladen, maar hij staat nog wel voor de deur. Morgen nog even met een bezem erdoor en dan kan hij terug naar de stalling. Voordat we hem daar weer ophalen voor een volgend tripje, gaat hij tussendoor ook nog naar het onderhoudsbedrijf, want er waren wat mankementen, die gerepareerd moeten worden (o.a. de hierboven vermelde kortsluiting in de watervoorziening) en hij krijgt dan meteen zijn 2-jaarlijkse Bovag onderhoudsbeurt.
De lezers en in het bijzonder degenen die ook een reactie hebben geplaatst, allemaal bedankt voor jullie belangstelling. Bij leven en welzijn maken we weer een nieuw weblog tijdens ons volgende verblijf in Spanje. Lia en Wal
